1990-ականներին, որբ Արցախը նոր էր ազատագրվել, ես էլ դպրոցական երեխա էի, շրջապատում հաճախ էի լսում' էդա տղեն հայրենասեր ա... Այնպես էին դա ասում, մատնացույց անելով ինձ, կարծես ասեին՝ էս տղեն այլմոլորակային է:

Բայց իմ ծնունդն այս աշխարհում դժվար եղավ անասելի: Բայց իմ ծնունդն այս աշխարհում հրաշք եղավ...

Թե բա` ակադեմիական քաղաք։ Իսկ հիշու՞մ եք Եվրոպոլիսը։ Պիտի Եվրոպոլիս կառուցեին, չէ՞։

Նիկոլ Փաշինյանը ցույց է տվել Ակադեմիական քաղաքի 450-էջանոց մաստեր պլանի փաթեթը։ Նա չի ասել, թե ով է ֆինանսավորելու 17-րդ թաղամասի ղռերում բազում միլիարդ դոլարներ արժեցող ծրագիրը...

Երբ որոշ հակահայ ուժեր, իրենց ստորաքարշ լակեյների շուրթերով, շարունակում են պտտեցնել այն թեզը, թե իբր ՀՀ de facto վարչապետուհի (համատեղությամբ էլ` վաղու՜ց միջազգային բոլոր ռեկորդները գերազանցած, ռեկետյոր) անո տոտայի «ղոդուղին» Սերժն է բերել իշխանության և պահում է իր վերահսկողության ներքո, ինձ համար, գոնե, դրանց նպատակը որոշակիորեն ըմբռնելի է` «алкаш» («քուռակը» քիչ էր, հետն էլ «алкаш») «ղոդուղին» փոխարինել իրենց ենթակա մեկ այլ սրիկայով։

Վերջին շաբաթվա ընթացքում համացանցում ակտիվացել են հակառուսական տարրերը։ Այդ ակտիվացումը կապված է Կուրսկի մարզում ուկրաինական, իսկ իրականում Հավաքական Արևմուտքի կազմակերպած հարձակում-ներխուժմամբ։

ՈՒկրաինական բանակի հարձակումը ՌԴ Կուրսկի մարզում անսպասելի և անկանխատեսելի էր բոլորի համար: Սակայն խնդիրը ոչ թե անսպասելիության և անկանխատեսելիության մեջ է, այլ ռուս-ուկրաինական պատերազմի հետագա ընթացքի և հնարավոր հետևանքների գլոբալ ազդեցության մասին է...

Երբ օրհներգի վերջին հնչյունները մարեցին, Ավստրիայի կանցլերը մեր արտաքին գործոց նախարարին տարավ մի կողմ. - Այս երաժշտությունը ոնց որ ծանոթ էր: Ինչի՞ մասին է ձեր օրհներգը:

Երեկ մի տրագիկ տեսարանի ականատես եղա, թե ինչպես է Նիկոլը մի խումբ 7-8 տարեկան երեխաների տարել իր աշխատասենյակ ու աղանդավոր պրեպոդոբնու դեմքով ինքնամոռաց քարոզ անում...

Անկախության տարիներին դու այն քչերից էիր, որ մնացիր անկախ ու մաս չկազմեցիր իշխանավորների շքախմբին: Դու ինքդ էիր իշխանը՝ հպարտ, ինքնասածի, ինքնավայել...