ՀՀ գործող նախագահը (այդպիսի մեկն էլ կա) «անզուգական» մի միտք է արտահայտել. «Հայաստանը որդեգրել է տարածաշրջանում խաղաղության հաստատման և հարևանների հետ հարաբերությունները կարգավորելու քաղաքական գիծ» (https://news.am/arm/news/766156.html)։
Եթե Նիկոլը ադրբեջանական դրոշն ու մաքսակետը թույլ է տալիս դնել ՀՀ Գորիս-Կապան ճանապարհին,ադրբեջանցիներն էլ՝ խաղաղապահների թույլտվությամբ դրոշ են փորձելու տեղադրեն։
«Խաղաղության օրակարգ», «Խաղաղության պայմանագիր», «բանակցություններում որոշակի առաջընթաց», «տարածաշրջանային ենթակառուցվածքների ապաշրջափակում», «հավասարության ու փոխադարձության սկզբունքների հիման վրա շուտով բացվելիք ճանապարհներ»...
Երեկվա նիստից հետո «Հայաստան» և «Պատիվ ունեմ» դաշինքների ԱԺ-ում «լռվելը» այլևս անպատվություն է թե՛ իրենց, թե՛ Հայաստանի համար: «Թավշիստ հայրենավաճառները» անթաքույց ցինիզմով ի ցույց դրեցին ԱԺ-ում ներկա գտնվող «обанкротившиеся» ընդդիմության ողջ պերճանքն ու թշվառությունը, անգամ հայտարարելով, որ իրենք առավել մտահոգ են Վարդան Ղուկասյանի (Դոգ) աճող վարկանիշով, քան վերոնշյալ դաշինքների գոյությամբ:
Երեկ Էրդողանը հայտարարել է, որ տարածաշրջանում ապաշրջափակման արդյունքում հնարավոր կլինի ինտեգրել Թուրքիայի, Իրանի և Ադրբեջանի տրանսպորտային ցանցերը, ինչը ապագայում կարող է հանգեցնել Պեկին-Լոնդոն ցամաքային երթուղու ձևավորմանը:
Ճիշտն ասած, փաստացի պարտված պատերազմից հետո, էն էլ սրանց ձեռքով դրված Նեմեսիսի հուշարձանը սխալ էր. դա իմ կարծիքն է։ Բայց սկզբում զարմանում էի, թե ախր սրանք ու՜ր, Նեմեսիսի արձանն ու՞ր։ Ախր, հեչ իրենց թեման չէր։
Լինում են պատմության շրջադարձային պահեր, երբ տակտիկական լուծումները իրենց հետևանքների հզորությամբ դառնում են ստրատեգիական լուծումների համարժեքներ։
Բայց դա չի բացառում, որ նման հզոր տակտիկական լուծումները ստրատեգիական իմաստով, վերջին հաշվով, սխալ դուրս գան։
Նման հարց է Թուրքիայի BRICS-ին անդամակցելու հարցը, որը Ռուսաստանում ոգևորությամբ ընդունվեց...