Մեզ համար ողբերգական և հակահայկական սիմվոլիկայի հաղթարշավի գագաթնակետն ուրվագծվեց այսօր և կարող է արձանագրվել վաղը՝ սեպտեմբերի 21-ին, անկախության խորհրդի և արցախյան շարժման ճիշտ հակառակ տրամաբանությամբ:
Ադրբեջանի նախնական պլանում հարձակումը պետք է լիներ Հայաստանի վրա, բայց Փաշինյանը, Արևմուտքի հետ գործարքի գնալով, կասեցրեց այն։ Արդյունքում՝ Ալիևը հարվածն ուղղեց դեպի գործարքից դուրս մնացած «անտեր» Արցախ։
Էդ Հայկոն կյանքում մի բան է ասել ճիշտ. «Ո՜նց եմ ես ձեզանից զզվում», ու դա կարելի է դիտարկել որպես հայելու առաջ ինքնախոստովանանք:
Մի՛ եղեք ռոմանտիկ քաղաքական առումով, պետության կորստի փուլում իշխանության բազարը ու դրա շուրջ աճուրդը վատագույնին է հանգեցնելու:
Ես այսօր առավոտյան դեռ ասում էի՝ մի շտապեք, մի բացառեք նոր ընտրությունների գնալու հեռանկարը, որը ՀՀ-ում, իշխանափոխության նոր պլանավորումների տեսանակյունից, խիստ տրամաբանական է:
Ընտրություններին չմասնակցելը ևս քաղական մասնակցության ձև է։ Կոչվում է աբսենտեիզմ (ֆրանսերեն «բացակա» բառից)։ Քաղաքական գիտությունը չմասնակցելու 2 հիմնական դրդապատճառ է առանձնացնում։
Քանի որ վերջին շրջանում Ադրբեջանի բռնապետ ղեկավարը խոսում է չափազանց շատ, և մեծ քանակի նյութեր են կուտակվում, ցանկանում եմ ուղղակի պարբերաբար ելույթներից որոշ հետաքրքիր հատվածներ տեղադրել, որոնք սովորաբար կորում են լրահոսում։