Երբ մեր ազգամերժ կառավարությունը ամեն կերպ ցանկանում է հայի միջից ջնջել պատմական հիշողությունը, այն էլ՝ թուրքի ցուցումով, Թուրքիայում ցանկանում են դպրոցական գրքերում ներառել «կապույտ հայրենիքի», ինչպես Էրդողանն է ասում՝ «մեր սրտի սահմանների» գաղափարը, որը պահանջատիրական, զավթողական գաղափար է։ Բացի Աթաթուրքի կողմից դրված ազգային ուխտից, ավելանում է Էրդողանի «կապույտ հայրենիքի, մեր սրտի սահմանների» գաղափարը, որը մերժում է գոյություն ունեցող ջրային սահմանները Հունաստանի հետ, համարում Էգեյան ծովի զգալի մասն իրենցը, այսօրվա սահմանները՝ անարդար, զավթված (օկուպացված) հույների կողմից (հարյուրից ավելի կղզիներ համարում են իրենցը՝ զավթված Հունաստանի կողմից) Ու չթվա, որ այս ամենը պարզապես խոսքեր են (ի տարբերություն մեզ, որ խոսում ենք, հոխորտում ենք անիմաստ, թուրքերը գործում են, նման մտքեր հենց այնպես չեն ասում) Եվ որքան Թուրքիան հզորացնում է իր ռազմական կարողությունները, այնքան շատ են խոսում իրենց սրտի սահմանների մասին՝ սպասելով ցանկալի պահին։ Նույնիսկ թուրքերից շատ բան ունենք սովորելու։
Արմեն Բաղդասարյան