Եթե տգիտությունը զուգակցվում է բնությունից ստացած տրամաբանության փշրանքի հետ, ապա հնարավոր ու հավանական ելքերից մեկը մտագարությունն է։ Կա մեզնում նման «իմաստունների» կաստա...

Եթե աշխարհի թիվ թիվ 1 հեծանվորդը ֆայմեր Բեռլինից հեծանիվով մտնել Փարիզ՝ հաստատ Փարիզի օլիմպիադայի ամենաարժեքավոր մեդալը մերը կլիներ։

Հիմա, որ ցենզուրայից դուրս բնորոշումներ տաս, կասեն՝ հայհոյում ես: Ասում է. «…նույն նկարները տարիներով նույն տեղում կախված են։ Հարց՝ ինչի՞ ենք պահում թանգարանը, որքա՞ն գումար ենք ծախսում, դրա պատասխանը պետք է ունենանք... մեր թանգարանները պահեստ են»:

Թուրքիան, ՀԱՄԱՍ-ի առաջնորդի սպանությունից հետո և ընդհանրապես, Գազայի հատվածի ճգնաժամն օգտագործում է բացառապես իր սեփական նպատակների համար՝ թքած ունենալով արաբ ժողովրդի արցունքների վրա...

Բայց մի բան էլ ասեմ օլիմպիադայի ու էդ տռանսի թեմայի հետ կապված։

Կարդում եմ լուրերը, թե բա` նոր ատոմակայանի կառուցման նպատակով ստեղծել են նոր ընկերություն, որին հատկացրել են տարեկան 200 միլիոն դրամ բյուջե։ Այսինքն` մոտ կես միլիոն դոլար։

Պարզվում է, դավաճան Նիկոլին սատարող այս կերպարը շատ է ուզում Բաքուն տեսնել ու սպասում է ճանապարհների բացվելուն:

Ես սա պատահաբար կարդացի համացանցում և չգիտեմ, արդյո՞ք Ֆինլանդիայում իրականում ամեն ինչ լավ է, բայց այն, ինչ ներկայացվում էր, իրոք հետաքրքիր էր։

Վերջին 24 ժամվա ընթացքում Իսրայելի իրականացրած երկու խոշոր սադրանքները Բեյրութում և Թեհրանում տարածաշրջանը դարձյալ մոտեցնում են ամբողջական ու անվերահսկելի պայթյունին։ Ադրբեջանն ու Թուրքիան կարող են օգտագործել քաոսային իրավիճակը կրկին Հայաստանի վրա հարձակվելու համար։ Երկրի ինքնապաշտպանական բոլոր հնարավորությունները դեռ շատ վաղուց պետք է գործարկված լինեին։ Դրա փոխարեն, Երևանում կազմակերպվում են անվերջ ու դատարկ փառատոներ ու տոնավաճառներ։ Իշխանությունն ու «ընդդիմությունն» էլ անպտուղ ու կառավարելի գզվռտոցի ռեժիմից դուրս չեն գալիս։

Ցնդելու տրամաբանություն ուներ: Եթե ժամանակին չընդհատեի զրույցը՝ հաստատ կդառնայի գժանոցի ապրանք: