Ճանապարհը քայլելով են հարթում
22.05.2019 | 14:23
Մամուլում լուրեր էին պտտվում, որ «Իմ քայլը» խմբակցության ավագանու անդամ Արթուր Իսպիրյանին քաշքաշել են, հայհոյել: Իսպիրյանի պարզաբանմամբ՝ մոտեցել-ասել են՝ բախտդ բերել է, որ երեխաների հետ ես նստած, գիտեն, որ ինքը հեղափոխության առաջին օրերից «Իմ քայլի» հետ է, դրանից են բորբոքվել:
Ոմանց բախն էլ չի բերում, որ թոռների հետ են:
Քաղաքում քայլելը վտանգավոր է դառնում: Միշտ կհայտնվի մեկը, որ քո թիմից չէ, կամ իրավունք է վերապահում իրեն հաշվեհարդար տեսնել: Հետաքրքիր մի նրբերանգ էլ կա՝ մտավորականներին, հայտնի ու անհայտ դեմքերին, հին ու նոր ծանոթներին, հարազատներին, ընկերներին, անգամ՝ ընտանիքի անդամներին մենք ակամա տարաբաժանում ենք քայլողների ու չքայլողների, հեղափոխականների ու հակահեղափոխականների, սևի ու սպիտակի: Թվում է՝ այլընտրանք չկա. դու պարտադրված ես լինել մեկում կամ մյուսում: Բայց ինչպես վկայում է Կոելյուն՝ ճանապարհը քայլելով են հարթում: Եվ բոլո՛րն են քայլում:
Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
- Պատմության վկաները
- Վերացող ծաղիկներ
- Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
- «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
- «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
- «Դրսից մեզ վրա կարող են ազդել միայն ներսի գործիքներով»
- «Երեսուն տարի ձգվեց մեր անկախության պատմությունը, մենք շահեցի՞նք»
- Մշակույթը հեռվից հեռու պահպանելու հույսով
- Անիմացիան, աշխարհն ու մենք
- «Մեր տարածքները փոքրացան, որովհետև այդպես էլ չհասկացանք, որ պետք է խմենք մեր բաժակով»
- Արվեստի ուժը
- Նոր մատենաշարը ներկայացնում է արևմտահայ և սփյուռքյան գրողների
- Բեմը կենդանություն է ստանում առայժմ միայն մանուկների համար
- «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
- Համաշխարհային դասականների ստեղծագործությունները՝ դուդուկով
- «Բնակչությունը պատրաստ չէ, բայց տարվում են աշխատանքներ»
- Ամանորի գիշերը դիմավորելու են եկեղեցում
- «Ջազի մեջ զգացվում է ապրածդ ժամանակաշրջանը»
- «Եթե չլիներ Փելեշյանը, կարծում եմ, դեռևս գտած չէի լինի կինոյում իմ ուղին»
- «Հուշարձաններն այդ տարածքների պատկանելության անձնագրերն են»
Մեկնաբանություններ