Հերթական անգամ համոզվեցի, որ հայերս շախմատ խաղալ չգիտենք, չնայած աշխարհի չեմպիոնի շախմատային թագն էլ ենք ժամանակին դրել գլխներիս, այսօր էլ օլիմպիական ոսկին է վզներիցս կախ:

Աշխարհն ականատես եղավ ԱՄՆ-ի խամաճիկների ևս մեկ չարանենգ արարքի. Լիբիայում «Իսլամական պետություն» ահաբեկչական խմբավորման տեղական «մասնաճյուղը» գազանաբար սպանել է եգիպտացի 21 ղպտի ձկնորսի, որոնց ամբողջ մեղքն այն էր, որ քրիստոնյա էին, և որ Եգիպտոսի բոլոր քրիստոնյաները (իսկ նրանք նաև մեր արյունակից հայերն են) պաշտպանում են Եգիպտոսի զինվորականներին և ներկա նախագահ ֆելդմարշալ Աբդել Ֆաթահ աս-Սիսիին։ Արմատական իսլամականներն ատում են Եգիպտոսի նախագահին և պնդում են, թե նա «Եգիպտոսի ժողովրդի դահիճն է»։

Տարածաշրջանային այցի շրջանակներում Երևանում էր ԱՄՆ-ի պետքարտուղարի Եվրոպայի և Եվրասիայի հարցերով տեղակալ Վիկտորիա Նուլանդը: ԱՄՆ-ի քաղաքական կյանքում բավականին ակտիվ պաշտոնյան տարածաշրջան եկել էր ոչ միայն ճանաչողական-տեղեկատվական առաքելությամբ, այլև ազդարարելու իր պետության նոր քաղաքականությունը՝ հետայսու հետխորհրդային ողջ տարածքը ԱՄՆ-ի հետաքրքրությունների շրջանակում է:

Վերջ, սիրելի հայրենակիցներ, հետայսու Գագիկ Ծառուկյանն ընթերցելու է միայն նախագահականում գրված ելույթները: Ոչ մի Լևոն Տեր-Պետրոսյան, ոչ մի մանր-մունր, լուրջ ու անլուրջ կուսակիցներ ու ընդհանրապես՝ «Թե իշխանության, թե ընդդիմության խնդիրն է չանցնել ողջամտության սահմանը:

ՈՒրիշ է, հայոց փետրվարը ուրիշ է: «Միշտ մի աղետ, մի վնաս, գալիս է մեզ անպակաս»՝ ես չեմ ասել: ԲՀԿ-ականները կարող են ասել, որ իրենց է վերաբերում ասվածը: Իսկ ամեն ինչ այնքան խաղաղ էր՝ ԲՀԿ-ն իր համար խորհրդաժողով արեց, Լևոն Տեր-Պետրոսյանն իր համար Համահայկական հռչակագիրը քարուքանդ արեց, Րաֆֆի Հովհաննիսյանն իր համար Գյումրի գնաց-եկավ:

Ժողովուրդը մի լավ խոսք ունի, որ եթե փոքր-ինչ ձևափոխենք, կհնչի այսպես. «Մեկին որ անընդհատ ասես առյուծ, հա՛մ մռնչալ կսովորի, հա՛մ էլ անտառի արքա կզգա իրեն»: Հիմա Ծառուկյանինն է:

Այսօր բոլորը փորձում են հասկանալ` ի՞նչ է լինելու: Նախ` արձանագրենք. ԲՀԿ-ՀՀԿ խաղն առայժմ ասիմետրիկ է: ՀՀԿ-ն «ռազմադաշտ» է մտել բաց խաղաքարտերով, որպեսզի ԲՀԿ-ում իրական խաղացողը նույնպես բաց դաշտ մտնի, խաղը «պարզվի», իրական թիրախը «հայտնաբերվի» ու «ոչ ևս» արվի:

Հունվարի վերջին աշխարհի լրատվամիջոցները տարածեցին մի հաղորդագրություն, որն առայժմ առանձնակի արձագանք չի գտել, թերևս այն պատճառով, որ ՉԺՀ-ի իշխանությունները հակված չեն շրջանառելու ույղուրների հետ կապված խնդիրները, հատկապես երբ դրանք անցնում են միջազգային հարթություն (գուցե և ներկա արյունալի իրադարձությունների պայմաններում տեղեկությունը փոքր-ինչ մասնավոր բնույթ էր կրում)։ Իսկ ի՞նչ է տեղի ունեցել։

Մինչ մեր երկրում աշխուժորեն քննարկում են, թե ինչ կարող է նշանակել Սերժ Սարգսյան-Գագիկ Ծառուկյան հակամարտությունը, իրականում շահերի բախո՞ւմ է դա, թե՞ հերթական «խաղ», աշխարհում ծավալվում է միանգամայն այլ «ռեժիսուրա», որի առաջին արարը մոլորակը տեսավ փետրվարի 9-13-ին։

Հայոց քաղաքական փոքրիկ ասպարեզում մեծ գործեր են սկսվել: ՀՀԿ-ն լռեց, լռեց, լռեց գործողությունների մասով ու երբ պարզեց, որ «Մոսկվան Հայաստանում չի կարող սատարել օլիգարխի և օլիգարխի հետ կապված ընդդիմությանը», անցավ գործի: