Վերջերս քաղաքական գործիչներից ոմանք իրենց խոսքի մեջ որպես ընդդիմություն բառի հականիշ սկսեցին գործածել դիմություն ձևը: Այսպիսի բառ չկա հայերենում և, եթե նույնիսկ լիներ էլ, ապա երբեք չէր լինի ընդդիմություն բառի հականիշը, ինչպես որ դիմադիր-ը ընդդիմադիր-ի հականիշը չէ, այլ հոմանիշն է, նույնիսկ՝ նույնանիշը:

Ամեն օր մի բան գցում են եթեր՝ գազի հարցը առժամանակ շղարշելու համար: Այնինչ գազի հարցը սոսկ միայն գների բարձրացման հարցը չէ: Այն այսօր դառնում է հայ-ռուսական միջպետական հարաբերությունների վերանայման առարկա: Ես դեմ եմ, որ Ռուսաստանը Հայաստանին գազ վաճառի դրա միջազգային գնից ցածր գնով եւ ընդհանրապես որեւէ զիջում կատարի առեւտրային, տնտեսական եւ այլ հարաբերություններում:

Մարդիկ ի ծնե դերասան են, տաղանդավոր դերասան: Կյանքը տոթակեզ, փոշոտ, փշոտ ու հաճախ ձանձրալի ոլորաններով ձգվող երկար ու ձիգ ճանապարհ է` հաճախ հոգնեցնող, մեկ-մեկ հետաքրքիր, երբեմն զզվելի, մեկ-մեկ նաև երջանիկ:

Ձեւի եւ ձեւականութեան մեր ժամանակներուն, մարդ էակը այնքան կարօտը ունի խորքային ճշմարիտ խօսքի, որ արտայայտէ իրա՛ւ ապրումներ, անկեղծ զգացումներ, ինքնատիպ մտքեր:

Առաջարկում եմ օրենսդրորեն Արցախյան ազատամարտի ռազմական գործողությունների մասնակիցներին ազատել հողի և անշարժ գույքի (մասնավորապես՝ տուն և բնակարան) տարեկան հարկերից:

Մենք ստրկամիտ ենք, և դա դրսևորվում է այլոց հանդեպ մեր կողմից տածած և՛ սիրո, և՛ ատելության մեջ: Միևնույն ջերմեռանդությամբ կարող ենք թե՛ ստորաքարշորեն քծնել ու հավերժ ծառայելու խոստումներ տալ, թե՛ ինքնամոռաց կերպով փնովել ու կոխկրտել նրան, ում բառացիորեն երեկ հավերժ սիրո ու հավատարմության անկեղծագույն խոստումներ էինք տալիս: Այսօր ուրանում ենք այն, ինչը դեռ երեկ կյանքից ավելի թանկ էինք հռչակում:

2011 թ. հոկտեմբերի 7-ին 20-ամյա ՍԱԹԵՆԻԿ ՄԻՐԶՈՅԱՆԸ տարել է քթի միջնապատի վիրահատություն Էրեբունի բժկական կենտրոնում: Մինչ վիրահատությունը Սաթենիկը ոչ մի առողջական խնդիր չի ունեցել, բայց վիրահատությունից անմիջապես հետո ընկել է կոմայի մեջ՝ այդ վիճակում մնալով 6 ամիս:

Ինձ համար մայիսի 28-ը միշտ կապված կլինի Մովսես Գորգիսյանի հետ, երբ առաջին անգամ Ազատության հրապարակում նա պարզեց մեր եռագույնը:

Այսօր մայիսի 17-ն է: Շքահանդես է Հանրապետության հրապարակում: Շքերթն ընդունող երևելիները հարթակից ողջունում են հրապարակ մտնողներին: Ահա նախկին Ամիրյան՝ այժմ Ծոծակի փողոցից հրապարակ է մտնում նախկինում արվամոլ, իգայր, մոլակին, արուէգ՝ այսօր միասեռական կոչվող մարդկանց մի հոծ բազմություն: Ներկված քիթումռութով, կիսամերկ, ունեցած-չունեցածը ցուցադրելով, լեզուներն ու հետույքները բաց, գլուխները բարձր պահած, ապագայի նկատմամբ հավատով լի անցնում են Հայաստանի հպարտ միասեռականները: Նրանք իրենց գլխավերևում բռնել են սեռական տարբեր դիրքերով գրված ցուցապաստառներ: Բոլորը հուզված են, «որոշները» ցնծում են, անորոշները՝ ցնցվում:

Պարոն Բեդրոսիան, եկեք սար ու ձոր չընկնենք և հստակեցնենք՝ ինչո՞ւ այդքան ցավոտ ընդունեցիք այլասերվածների դեմ անվերապահորեն պայքարելու խնդրին ուղղված մի փոքրիկ կարծիք և ոչ թե, ինչպես գրում եք՝ վերլուծություն: Հատկապես ի՞նչը հաճո չեղավ Ձեր քիմքին, արդյո՞ք այն, որ հայաստանցիներս, միանշանակ, պայքարելու ենք սեռական փոքրամասնություն կոչվող կործանարար վիրուսի դեմ, որ չենք թողնելու մեր ազնիվ գենը վարակվի այդ քաղցկեղով: