«Միություններին հասցրել են գյուղական ակումբային վիճակի»

Ալեքսանդր Թամանյանի անվան ճարտարապետի տան մեծ դահլիճում մեկնարկեց Հայաստանի ճարտարապետների միության հերթական` 18-րդ համագումարը:

Միությունն ունի 667 անդամ, որոնցից շուրջ 200-ը արտերկրում են, 18-ը, առողջական խնդիրների պատճառով, ներկա չէին համագումարին, 32-ը, ինչպես նշեց ճարտարապետների միության փոխնախագահ Ալեքսանդր Բադալյանը, արդեն տարիներ շարունակ միության հետ որևէ կապ չունեն, անդամավճար չեն մուծում, և ոչ ոք չգիտի, թե որտեղ են նրանք: Ընտրության իրավունք ունեին 438 հոգի, որոնցից ներկա էին 230-ը: Երևանի քաղաքապետ Տարոն Մարգարյանը ողջունեց համագումարը Փարիզից` հեռախոսով: Ողջույնի խոսք ասացին նաև փոխքաղաքապետ Կամո Արեյանը, նկարիչների միության նախագահ Կարեն Աղամյանը: Համագումարի բացումն ազդարարեց անվանի ճարտարապետ Ջիմ Թորոսյանը:
Բաց քվեարկությամբ, միաձայն ճարտարապետների միության նախագահ վերընտրվեց ՄԿՐՏԻՉ ՄԻՆԱՍՅԱՆԸ: Համագումարի ընթացքում առաջարկվեց նաև Ալեքսանդր Բադալյանի, Սաշուր Քալաշյանի և Նունե Չիլինգարյանի թեկնածությունը, սակայն վերջիններս ինքնաբացարկ հայտարարեցին:
Ճարտարապետների միության համագումարը անաղմուկ էր և զերծ անակնկալներից: Ճարտարապետներն իրենց մտահոգությունն էին հայտնում հիմնականում քաղաքաշինության, Երևանի այսօրվա վիճակի առնչությամբ, համարելով այն անբավարար:
Մկրտիչ Մինասյանն անդրադարձավ նաև ստեղծագործական միությունների խնդրին։ «Արդյոք մեզ պե՞տք են միությունները» հարցադրումն անողները, նրա համոզմամբ, խախտում են պետության հիմքերը: «Եթե ասվում է` միությունները ստեղծվել են 1932-ին` Խորհրդային Միության ժամանակ, Խորհրդային Միությունն իր փորձը վերցնում էր Արևմուտքից, ավելի շատ` Գերմանիայից»,- ասաց նա, ընդգծելով, որ Եվրոպայում գործում է ճարտարապետների միջազգային միություն, որին 1995-ից անդամակցում է նաև ՀՃՄ-ն` ձայնի իրավունքով: Մկրտիչ Մինասյանը փաստեց նաև, որ միություններին հասցրել են գյուղական ակումբային վիճակի, մինչդեռ պետք է ստեղծել բովանդակային նոր կառույց:
«Հայնախագիծ» ընկերության տնօրեն ԳՐԻԳՈՐ ԱԶԻԶՅԱՆԸ նկատեց, որ վերջին տարիներին ճարտարապետների միության պայքարը հզորանում է, արդյունքը` նվազում: «Բոլորս բորբոքված ենք: Պետք է համախմբվել մտահոգիչ հարցերի շուրջ և քննարկումների միջոցով վերջնական արդյունքի հասնել, պետք է ոչ թե սպասել, այլ պահանջել»,- ասաց նա` պատասխանելով նաև «Իրատես de facto»-ի հարցերին:
-Պարոն Ազիզյան, որո՞նք են այն խնդիրները, որոնք վերջին տարիներին միության ջանքերով որոշակի լուծում են գտել, և ո՞ր խնդիրներն են առկախ մնացել մինչ օրս:
-Ամենակարևոր խնդիրը «Ճարտարապետության մասին» օրենքի ընդունումն է, որը մշակվեց ճարտարապետների միությունում, բայց կառավարությունը մերժեց: Մի քանի տարի միությունը բավականին լուրջ աշխատում էր, հասավ լուրջ արդյունքների, դա հաջողված կողմն էր, բայց թույլ էր այնքան, որ չկարողացանք հասցնել վերջնական արդյունքի: Երկրորդ կարևորագույն խնդիրը մեր պայքարն էր Փակ շուկայի համար, որը տարվել է առաջին իսկ օրից, բայց մնացել է անարդյունք: Դա վատ ցուցանիշ եմ համարում մեր միության համար:
-«Ճարտարապետության մասին» օրենքն ի՞նչ կարող է փոխել այս և այլ հարցերում:
-Շատ բան: Դա լուրջ օրենք է և մեծ իրավունքներ է տալիս միությանը:
-Կարելի՞ է ենթադրել, որ հատուկ է մերժվել:
-Գուցե, որովհետև, ինչպես նշեցի, դա գործելու որոշակի իրավունք է տալիս միությանը, սկսած նրանից, որ ճարտարապետը, որը միության անդամ չէ, չի կարող աշխատել ճարտարապետության բնագավառում:
-Այսինքն, այս համագումարն ընտրում է նոր նախագահ, բայց օրակարգային հարցերն ա՞յլ են:
-Դա փոքր խնդիր է, կարևորն այն գաղափարներն են, որոնց շուրջ պետք է համախմբվել: Մյուս միություններն իրենց համագումարներում նախագահի ընտրության խնդիրն էին լուծում, մենք շատ ավելի հիմնավոր հարցեր ենք բարձրացնում:
-Ներքին վեճ ու կռիվ չկա՞:
-Վեճուկռվի փուլն արդեն անցել ենք, պետք է համաձայնության գանք, թե ինչպես աշխատենք, ինչպես պայքարենք մեր իրավունքների համար և ի շահ ժողովրդի:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ