Գործած մեղքը խոստովանելը մեղմացնում է հանցանքը, բայց դրա հետևանքը չի վերացնում։ 2,5 տարի առաջ Նիկոլ Փաշինյանին մի թթու խոսք ասելու համար քիչ էր մնում մեզ խժռեին, կախաղան հանեին, իսկ այսօ՞ր...
...Այսօր նույն խժռողները հիասթափվել են, գլուխները կախել, ներողություն են խնդրում՝ սխալվել են։
Ներելը աստվածային շնորհ է, բայց իրական կյանքում երբեմն շատ դժվար է ներել մեկին, որի գործուն ջանքերով ոչ ավել, ոչ պակաս իրական դժոխքում ենք հայտնվել։
Այսօր մտավորական, քաղաքական, հասարակական դեմքեր, շարքային քաղաքացիներ հրապարակավ հայտարարում են՝ ժամանակին սխալվել են ու չեն հասկացել, թե ում հետ գործ ունեն։ Բայց մտածե՞լ են երբևէ, թե իրենց չմտածված ու ոչ սթափ դատողության համար ինչ գին վճարեց այս երկիրը, ինչ արժեցավ նման դիրքորոշումը մի ողջ ազգի։ Ախր այդքան հեշտ չէ ասել՝ կներեք, ու անցնել առաջ։ Չէ՞ որ մի բաժակ չեք կոտրել կամ մեկի ոտքը չեք տրորել, որ ներողություն ասեք ու անցնի գնա։ Իսկ ձեր անձնական, քաղաքացիական պատասխանատվությու՞նը։ Չէ՞ որ հենց ձեր ստեղծած մթնոլորտում բոլոր ընդդիմախոսներին մի բառ ասելու, առողջ քննադատություն հնչեցնելու համար այս ընթացքում հոգեբանական տեռորի էին ենթարկում, վիրավորում ու հայհոյում ամենավերջին ձևով, ու դա ձեր սրտին մանանա էր։ Բայց հիմա դուք ասում եք՝ ներողություն։
Այս երկու տարում միայն քանդելուն, ոչնչացնելուն միտված քայլերը դեռ մի կողմ, վերջին երկու ամսվա կատարվածի համա՞ր ինչպես ներել։ Դուք ձեր անպատասխանատու ուսերի վրա բերեցիք այս իշխանությանը, դուք վայրկյան իսկ կասկածի տակ չդրեցիք, թե պատերազմող երկրում ինչպես կարող է դասալիքների հայատյացների, ազգուրացների իշխանություն լինել։
Դուք ձեր աչքերը փակեցիք նաև մեր անվտանգությունը խարխլող բոլոր գործողությունների վրա։
Դուք մեր երկիրը տարաք պատերազմի արհավիրքով, 5000 զոհերի ու կրկնակի շատ վիրավորներով, հաշմանդամ դարձած տղաների, Արցախի 80 %-ը հանձնելուց հետո՞ եք ասում՝ կներեք, ճիշտ չէինք։ ՈՒ՞մ է պետք ձեր ներողությունը, ու՞մ է պետք ձեր ժամկետանց զղջումը։ Լավ, ես, մյուսը, երրորդը կներենք ձեզ, բայց դուք կարո՞ղ եք կանգնել ու նայել զավակ կորցրած ծնողի, տունը թշնամուն թողած արցախցու աչքերի մեջ ու ասել՝ կներեք։ Եթե նրանք կներեն, ուրեմն դուք կանցնեք այդ քավարանով։
Մեր երկիրը ողջախոհության ու տրամաբանության կարիք ունի, իսկ զղջացողների միակ քայլն այն կլինի, որ նաև իրենց թողտվությամբ իշխանություն բռնազավթածին իրենց իսկ ձեռքով էլ րոպե առաջ գնան ու կառավարության շենքից դուրս շպրտեն։
Ներելու համար կոնկրետ քայլ է պետք, հետևաբար, առա՛ջ, արե՛ք այդ քայլը։ Առավել ևս, որ դրա փորձն արդեն ունեք։
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ