Իրականում ես չեմ կարղ բոյկոտել ոմն ԾԱՂՐԱԾՈՒ՝ Hovhannes Davtyan-ի բեմական ծամածռությունները, քանզի երբեք չեմ այցելել և չեմ էլ պատրաստվել այցելել սույն սուբյեկտի կազմակերպած հիմարություններին։ Ես դրանք միշտ համարել եմ իմ ինտելեկտը վիրավորող։
Կիրանցցի խեղճ մարդկանց այսօր պատել է անտերության զգացումը։ Երբ երկրի ոչ բարով ղեկավարը ասում է, որ կարող է ութերորդ օրը իրենց գյուղում հայտնված ադրբեջանցին դիմի բռնության, ու պետությունը ոչինչ չի կարող անել, մարդու մոտ ակամայից անտերության զգացում է առաջանում։
Սահմանագծման այս ամբողջ պատմության մեջ ինձ ամենաշատը նյարդայնացնում է պատճառաբանությունը, որ պետական բարձրաստիճան պաշտոնյաները մեջբերում են. «Սահման ենք գծում, որ պատերազմ չլինի»։
Էս փողոցը երևի աշխարհի ամենահայտնի փողոցն ա ու կոչվում ա Ելիսեյան դաշտեր (Les Champs-Elysées), այսինքն՝ դրախտ։ Ով ասես՝ չի եղել էս փողոցում՝ թագավորներ ու շեյխեր, զորավարներ ու հեղափոխականներ, ականավոր գրողներ, նկարիչներ, երաժիշտներ․․․
ՈՒղիղ 4 տարի ամեն առիթով ասում ենք` Հայաստանը ազգային էլիտայի կարիք ունի, որի մեջ մտնում են թե՛ ռազմական, թե՛ ֆինանսական, թե՛ տնտեսական, թե՛ գիտական, թե՛ մշակութային, թե՛ հոգևոր էլիտաները։
Հայաստանում կան իրենց կարկառուն համարող վերլուծաբաններ , որոնց միտքը երիտասարդությանն համահունչ էր թվում 2013-2018 թվերին, քանի որ կար ուժեղ երկկողմանի շփում, նաև կամ հատկապես դրսի դրամաշնորհների ու առաջադեմ երևալ-դառնալու երիտասարդության ձգտման վրա խաղարկվող տարբեր գործիքների շնորհիվ։
Պետք չէ դիվերսիֆիկացման ու ադրբեջանականացման միջև հավասարության նշան դնել:
Իշխանությունները ներկայացնում են Ադրբեջանից բնական գազի հնարավոր ներկրումը որպես դիվերսիֆիկացնում...
Արդյո՞ք պատահականություն է սեպտեմբերին Իսրայելի հարձակումը, հատկապես՝ սեպտեմբերի 27-ից ավելի ուժգին, ինտնեսիվ հարձակումները Լիբանանի վրա։ Ադրբեջանի հետ սերտ ռազմական համագործակցության մեջ գտնվող Իսրայելը ի՞նչ ակնկալիքներ ունի սեպտեմբերին սկսած ռազմական գործողություններից, ու՞ր է փորձում այն տանել, ո՞ր տարածաշրջան է փորձում տեղափոխել։