Պատահական չէ մարդկության պատմությանն ուղեկցող այն հանգամանքը, որ քաղաքակրթական մի պարադիգմից դեպի հաջորդ պարադիգմն անցում կատարելիս, վերջինիս ամենից հավանական կրողը նախորդի այն հարևանը կամ հարևաններն են լինում, որոնք ռեսուրսային և կազմակերպական իմաստներով ունեն համապատասխան պոտենցիալներ ու զարգանալու հնարավորություններ։

Արևմուտքը, հանուն իր «փառքի» ու վիրավորված ինքնասիրության, Զելենսկու ձեռքով ցեղասպանեց ուկրաինացիներին, Հայաստանին կօգնի ինքնասպանության հարցում՝ մարդասիրությունից դրդված։

1. ԵՄ-ը գումար չի տրամադրել, այլ խոստացել է ընդամենը։ ԵՄ-ը մինչ այդ` վերջին 4 տարիներին, 2 անգամ արդեն խոստացել էր Հայաստանին տրամադրել 2.6 մլրդ, առաջին անգամ՝ խորհրդարանական ընտրությունների նախաշեմին, ինչը Նիկոլը որպես խաղաքարտ օգտագործեց, այսինքն` մեզ չընտրեք, չեն տա։ Երկրորդ անգամ` Պրահայի պայմանավորվածություններից անմիջապես հետո, ենթադրաբար, որպեսզի Արցախի վերջնական կորուստը կամ, ինչպես Նիկոլն էր ասում, նշաձողի իջեցումը Արցախի հարցում թմրությամբ ընդունվի հանրության կողմից։

Մի քանի շաբաթ Հայաստանի իշխանությունների «դառմայեդ փորձագետներն ու քաղաքական վերլուծաբանները» Հայաստանի հանրության շրջանում բրյուսելյան հանդիպման նկատմամբ չարդարացված սպասելիքներ ձևավորեցին, որը հայ ժողովրդի նկատմամբ իսկական դավադրություն է, որովհետև, օբյեկտիվ և սուբյեկտիվ պատճառներով, Բրյուսելում ՀՀ-ԵՄ-ԱՄՆ եռակողմ հանդիպման շուրջ ձևավորված հանրային սպասելիքները չեն արդարանալու, ինչը բերելու է Հայաստանում նոր հիասթափություն:

Ընդդիմությունը երեկվանից պիտի լծված լիներ Տավուշի շուրջ զարգացող իրադարձությունները լուսաբանելով, բայց նա հիմնականում զբաղված է Եվրոպայից հողատուին խոստացված գումարները հաշվելով...

2004 թ. օրվա իշխանությունը Երևանում վերջնականապես վերացրեց տրամվայները և քանդեց ռելսերը: Ամենայն հավանականությամբ, որպես բարձր որակի մետաղի ջարդոն, ռելսերը վաճառվեցին:

Պատահական դիտեցի Բորիսի և Կիվիրյանի քննարկումը; Շատ տգեղ էր ստացվել, մեծամիտ ու աղավաղված: Քամին էլ շատ ուղիղ էր փչում…

Հնարավոր է ավելի խորամանկ լինել, ավելի արհեստավարժ սուտ խոսել, բայց անհնար է բոլորին խաբել... այսպես եմ մտածում, չնայած իմ և ձեր մտածելուց ոչ մի բան չի փոխվի։

Նրա մայրը Հաղարծնից էր, որտեղ նրա մասին գրեթե ոչինչ հիմա արդեն չգիտեն։

«Ճիշտ խոսքը էշին են ասում». սա ժողովրդական ասացվածք է, բայց շատ տեղին է՝ միջազգային քաղաքականության էությունը հասկանալու համար: