Երեկ խորհրդարանում ինչ-որ մեկը փորձեց փայլել իր իմացությամբ, ու ՀԱՅԴՈՒԿ բառի էության մասին ծիծաղելի մեկնությունով դուր գալ իր ցեղախմբին։
Փոքրիկ տեղեկություն, որը չէր խանգարի նրան ու իր նմաններին խոսելուց առաջ իմանային.
Հայդուկները կապուտաչ, թիկնեղ, ճիպոտի պես ճկուն, քչախոս, սակավապետ մարդիկ էին։
Նրանց ճնշող մասն ունևոր ընտանիքներից ու գերդաստաններից էին:
Նրանց բարձը քարն էր, անկողինը` սարն ու չոլը:
Ցավոք, մեր օրերում խոսքի տակն ու գլուխը չիմացող մի զազրախոս փորձում է դաս տալ:
Խելքի՛ աշեցեք:
Սպարտակ ՂԱՐԱԲԱՂՑՅԱՆ