Ժամանակը ծնվում, ժամանակը մեռնում է

Սողոմոն իմաստունը սովորեցնում է՝
1. Ամեն ինչ իր ճիշտ ժամանակն ունի: Ժամանակը ծնվում, ժամանակը մեռնում է: Ժամանակը քանդում, ժամանակը կառուցում է: Ժամանակը լռում, ժամանակը խոսում է:
2. Երբ նույնիսկ հիմարն է լռում, նա կարող է իմաստուն թվալ:
3. Խոսք ես տվել, կատարիր: Ավելի լավ է չխոստանալ, քան խոստանալ և չկատարել:
4. Երկուսով ավելի լավ է, քան միայնակ, քանի որ ընկնելու դեպքում, միմյանց կբարձրացնեն: Բայց մեծ վիշտ է, եթե մեկն ընկնում է, սակայն նրան բարձրացնող ուրիշը չկա:
5. Իմաստուն կինն իր տունն է շենացնում, իսկ հիմարը՝ քանդում սեփական ձեռքերով:
6. Ով փոս է փորում, հենց նա էլ հայտնվում է փոսում: Իսկ ով քար է նետում, հենց իրեն էլ վերադառնում է քարը:
7. Գիտեմ՝ ավելի մեծ երջանկություն չկա, քան սեփական գործերով ուրախանալը, քանի որ հենց դրա մեջ է մարդու ձեռքբերումը:
8. Քամին և մահվան ժամը վերահսկող չունեն:
9. Ով հետևում է իր խոսքերին, փրկում է հոգին, իսկ ով բամբասում է, նրան վիշտ է սպասում:
Համբերատար մարդն ավելի ուժեղ է, քան խիզախը: Ինքնատիրապետող մարդը ավելի հզոր է, քան զավթարարը:
Հարստությունը վշտի պահին չի կարող օգնել: Ճշմարիտն է փրկում մահից:
Եթե ոսկե մատանին խոզի քթին է, ուրեմն կինը գեղեցիկ ու անխոհեմ է:
Խելամիտները տեսնում են վիշտը և շրջանցում, իսկ անփորձները շարժվում են առաջ և պատժվում:
Կարևորը իմաստությունն է. իմաստություն ձեռք բեր և ամեն գնով փորձիր զարգացնել ուղեղդ:
Զայրույթը դաժան է, ցասումը՝ անհաղթահարելի: Իսկ ով կարող է դեմ կանգնել նախանձին...
Ով ողջերի շրջանում է, նա դեռ հույս ունի:
Ատելությունը խնդիրներ ու տարաձայնություններ է ստեղծում, իսկ սերը՝ ծածկում ու քավում է բոլոր մեղքերը:
Ավելի օգտակար է իմաստությունը, քան հիմարությունը. ինչպես լույսն ու խավարը: Բայց նույն ճակատագիրն է սպասում և իմաստունին, և հիմարին:
Նույնիսկ ծիծաղելիս է սիրտդ ցավում, և ցանկացած երջանկություն տխրությամբ է ավարտվում:
Կգա հպարտություն, կգա անարգում, իսկ հեզությամբ՝ իմաստություն:

Մեկնաբանություններ