Լեզուն պատմություն է, պատմական տեղեկատվություն։ Հայոց տեղանուններն ու անձնանունները գաղտանաբառեր են, հիմնականում կապված են աստվածանունների ու նրանց գործառույթների հետ, Հարգելի թյուրքագետ Վարուժան Գեղամյան, նախ ոչ թե «թուրք», այլ թյուք կամ թույուկ, օգյուզ թույուկ բեչենե-ogüz tujuk becene կամ կըզըլ բեչենե -կըզըլ բաջիները»։

Ռեժիմը չսիրողներ, սա ձեզ համար եմ գրում: Նայեցի Նարեկի ձերբակալման տեսանյութը, հետո իմացա պատճառը: Սա, ի դեպ, բացարձակ չի տարբերվում Հովիկին չափալախելու պատմությունից...

Կրտվող խոճկորի նման ձեններդ գլուխներդ եք գցել՝ ճղավում եք. - Արթնացե՜ք ժողովու՛րդ , գնանք Տավուշ, փրկենք

Ազգակործանը արդեն բացահայտ հայտարարում է, եթե չտանք Տավուշի գյուղերը Ադրբեջանն ու Թուրքիան Արմավիրից ներխուժելու են և սկսվի պատերազմ։

Մենք պետք է կարողանանք հաղթահարել ավանդական մտածողության իներցիան և սթափ ու իրատեսական հայացքով նայել մեզ հետ կատարվող իրադարձություններին։

Հայերեն բառերով բացատրեմ տեղի ունեցողը: Հայ-ադրբեջանական սահմանի հյուսիսարևելյան հատվածում՝ Տավուշի մարզում, տեղակայաված է Հայաստանի զինված ուժերի 3-րդ բանակային կորպուսը: Հայաստանի ողջ պաշտպանական բնագիծը, Արցախի հանձնումից հետո, խախտված է...

Տեսեք՝ ինչ է ստացվում.Արցախը առնվազն 30 տարվա պաշտպանական ուժեղ համակարգ էր, որը խանգարում էր թշնամուն հասնելու Սյունիք, Ջերմուկ և ՀՀ այլ վայրեր։ Արցախը դավադիր պատերազմում ծվեն-ծվեն անելուց և ապա Ադրբեջանի կազմում ճանաչելուց հետո, սրիկայակույտը թշնամուն անարգել ու առանց դիմադրության հասցրեց Հայաստանի տարբեր բնակավայրեր, որտեղ, ցավոք, նախապես պատրաստված բնագծեր ու պաշտպանական շինություններ չկային, քանի որ խորը թիկունք էր, ու մարդկանց մտքով չէր անցնում, որ Հայաստանում իշխանության կգան հակահայ տականքներ՝ ապահովելով թշնամու առաջխաղացումը մինչև Գորիս, Ջերմուկ Վարդենիս և այլն։

Որքան ողորմելի, թշվառ ու ապիկար պետք է լինի երկրի ղեկավարը, որ Հայաստանի մակետը դրոշակ սարքած՝ շրջմոլիկի պես, դեգերի համայնքներով, որ բնակիչներին ավելի պատկերավոր ներկայացնի, թե որն է Հայաստանի տարածքն ու սահմանները;

Ինչու՞ Ադրբեջանը Հայաստանի օկուպացիայի համար պատերազմը չի շարունակում, իսկ Նիկոլը անընդհատ վախեցնեւմ է նոր պատերազմով։ Ադրբեջանը միջազգային ասպարեզում այժմ շատ դժվար է մարսում Արցախի ցեղասպանությունը, և նոր պատերազմ սկսելը չափազանց ռիսկային է...

Ամեն դեպքում 90-ականների պետական այրերը, երբ ուժը մերն էր և մենք էինք սահմաններ գծագրողը, մտածված, հաշվարկված` այն ժամանակվա Ադրբեջանի սպառազինությունը հաշվի առնելով, համեմատաբար անվտանգ պետության սահմաններ էին գծագրել։