ԱՄՆ-ի նախագահական ընտրություններում Դոնալդ Թրամփի հաղթանակը չի փոխի վերաբերմունքը ուկրաինական ճգնաժամի նկատմամբ՝ հայտարարել է ՌԴ արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովը։ «Վաշինգտոնի սկզբունքային վերաբերմունքը ուկրաինական և նույնիսկ եվրոպական հարցերի նկատմամբ չի փոխվի այն առումով, որ Վաշինգտոնը միշտ կձգտի իր վերահսկողության տակ պահել այն ամենը, ինչ տեղի է ունենում ՆԱՏՕ-ամերձ և բուն ՆԱՏՕ-ի տարածքում»,- ընդգծել է նա։               
 

Փոփոխություններից հետո ծնողները երեխաներին այլ դպրոցներ չեն տանի

Փոփոխություններից հետո ծնողները երեխաներին այլ դպրոցներ չեն տանի
10.05.2017 | 09:59

Ցեղասպանության 102-րդ տարելիցի առիթով Աբու Դաբի էր այցելել Քուվեյթի ազգային վարժարանի տնօրեն, դոկտոր Ներսես Սարգսյանը: Նա Ցեղասպանության զոհերի ոգեկոչման միջոցառմանը հանդես եկավ բանախոսությամբ՝ մանրամասն անդրադառնալով Հայ դատի պատմությանը, Ցեղասպանության ճանաչման գործընթացին, Թուրքիայի ներկայիս ներքաղաքական իրավիճակին, Հայոց ցեղասպանության ճանաչման գործում Հայաստանի Հանրապետության անելիքներին, հայրենիքի հզորացման անհրաժեշտությանը: Միջոցառման ավարտին Ներսես Սարգսյանի հետ զրուցեցինք Քուվեյթի ազգային վարժարանի մասին: Մինչ զրույցին անցնելը նշենք, որ 1961 թ. հիմնադրված ուսումնական հաստատությունը Ծոցի երկրների վարժարանների շարքում լավագույններից մեկն է: Շրջանավարտներն ընդունվում են ոչ միայն արաբական երկրների բուհեր, այլև իրենց կրթությունը շարունակում Հայաստանի համալսարաններում: Վարժարանը կազմված է երեք մասից՝ նախակրթարան, միջնակարգ և երկրորդական դպրոց: Ի դեպ` վերջինն աշակերտներին նախապատրաստում է բակալավրիատ ընդունվելու: Քուվեյթի ազգային վարժարանն այս ուսումնական տարում 398 աշակերտ ունի: Ընդգծենք, որ վարժարանում սովորում են միայն հայ աշակերտներ: Նրանց բարձրորակ կրթությունն ապահովում են 56 ուսուցիչներ, որոնց թվում՝ հայ և օտարազգի ուսուցիչներ: Կես դարից ավելի պատմություն ունեցող վարժարանը եղել և մնում է համայնքի ոգին, հայապահպանության ջատագովը: Հայաստանից, Արցախից Քուվեյթ այցելող պաշտոնյաները, քաղաքական, մշակութային գործիչներն առիթը բաց չեն թողնում ծանոթանալու ազգային վարժարանին: Մեր հարցին՝ համայնքի ծնողները ազգային վարժարանի՞ն, թե՞ այլ դպրոցների են նախապատվություն տալիս, Ներսես Սարգսյանը պատասխանեց, որ մեծ մասամբ համայնքը նախընտրում է երեխաներին ուղարկել ազգային վարժարան: Կան նաև ամերիկյան, անգլիական դպրոցներ ուղարկողներ: Վերջինս հասկանալի պատճառ ունի: Այդ դպրոցներում սովորած երեխաներն արտերկրի անգլալեզու համալսարաններ դիմելիս դժվարությունների չեն հանդիպում: Եվ միանգամից ընդգծեց. «Ոչ թե հարցը ազգային միջավայրից հեռանալն է»: Նա նաև նշեց, որ վարժարանում քայլեր պետք է ձեռնարկվեն դասավանդման չափորոշիչները փոխելու, ընդհանուր չափորոշիչներին հարմարեցնելու ուղղությամբ: Նա վստահեցրեց, որ այդ փոփոխություններից հետո ծնողները երեխաներին այլ դպրոցներ չեն տանի:


Բնականաբար, ուսումնական հաստատության մակարդակն ապահովում են մասնագիտական կրթությամբ, բարձր որակավորում ունեցող մանկավարժները: Այդպիսիք են դասավանդում նաև Քուվեյթի ազգային վարժարանում. «Մենք պետք է որոշ չափանիշներ ամողջացնենք. յուրաքանչյուր դասավանդող պետք է վկայական ունենա, պետք է հատուկ քննություն անցնի»: Ի թիվս այլ առարկաների վարժարանում դասավանդվում է հայոց լեզու առարկան, որի վրա մեծ ուշադրություն են դարձնում: Հետաքրքիր էր, թե վարժարանի կրթական համակարգում ինչպիսի դեր ունի արևելահայերենը, և կարող են արդյոք Հայաստանից եկած մասնագետները դասավանդել այստեղ. «Հայերեն առարկայի դասավանդման դեպքում արևելահայերենի հարցը մի քիչ դժվար է, որովհետև մենք որպես Սփյուռքի դպրոց արևմտահայերենի պահպանման առաքելություն ունենք: Մեր քերականությունը և դասավանդվող առարկաներն արևմտահայերեն են: Չնայած որպես գրականություն արևելահայ գրողներ էլ ենք անցնում: Բայց սկզբունքը արևմտահայերենն է: Խորքում սա հակասական վիճակ չէ: Այլ առարկաների դասավանդման դեպքում խնդիր չկա, որ որևէ հայ մասնագետ Հայաստանից գա և դասավանդի»: Նա նշեց, որ մարմնամարզության ուսուցիչը՝ Արթուր Միրզոյանը, Հայաստանից է (Հայաստանի հավաքականի ֆուտբոլիստներից): Շուտով դպրոցում աշխատանքի պետք է անցնի նաև նրա բժշկուհի տիկինը:


Զրույցի ընթացքում չշրջանցեցինք նաև դասավանդման նոր մեթոդների կիրառման հարցը: Ներսես Սարգսյանն ասաց, որ իրենք փորձում են հնարավորինս ինտերակտիվ դաս մատուցել, որպեսզի հետաքրքրեն ժամանակակից երեխային, ինչպես նաև փորձում են կապել աշակերտին բնությանը, շրջապատող աշխարհին: Որպես օրինակ հիշեց Հովհաննես Այվազովսկու մասին ծովի ափին անցկացվող դասը, որն աշակերտներին հնարավորություն է տալիս տեսնելու նկարչի պատկերած ծովը, զգալու այդ շունչը:


Ինչպես հայտնի է, այսօրվա դպրոցն այլևս չի կարող քարացած մեթոդներով աշխատել, այն ձգտում է դառնալ ստեղծագործական, համագործակցության միջավայր աշակերտի և ուսուցչի համար: Դպրոցի որակը և հեղինակությունը պահելու համար անընդհատ պրպտումներ, քրտնաջան աշխատանք են անհրաժեշտ: Կարևոր են նաև այլ կրթօջախների հետ համագործակցությունը, փորձի փոխանակումը: Մեզ հետաքրքրում էր, թե Քուվեյթի ազգային վարժարանը համագործակցո՞ւմ է սփյուռքյան կրթօջախների հետ. «ՈՒղղակի համագործակցություն չունենք դպրոցական ցանցի հետ: Այդպիսի համակարգ էլ գոյություն չունի, որ մենք այլ համայնքների դպրոցների հետ հարաբերություններ ունենանք: Բայց, եթե, օրինակ, դասագիրք ենք ուզում բարեփոխել, սկսում ենք շփվել այլ համայնքների հետ, ինչպես նաև համագործակցում ենք սփյուռքի նախարարության հետ»: Ինչ վերաբերում է սփյուռքի նախարարությանը, ապա այն ակտիվորեն մասնակցում է նախարարության համահայկական ծրագրերին: Այդպիսի օրինակ է Մայրենիի տոնին նվիրված «Իմ քաղցր լեզու» թեմայով շարադրությունների մրցույթը: Ի դեպ, մրցույթին ակտիվ մասնակցելու համար Քուվեյթի ազգային վարժարանը սփյուռքի նախարարության կողմից արժանացել է շնորհակալագրի: Ներսես Սարգսյանը նաև հավելեց, որ իրենք անմասն չեն մնում Կիլիկիայի կաթողիկոսության նմանատիպ միջոցառումներից:

Համասփյուռ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ
ԱՄԷ-ում մեր հատուկ թղթակից

Դիտվել է՝ 18841

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ