«Նիկօի բերած գինին Քրիստոսի սիրով էր և ոտքի հանեց մահվան մահճում գտնվողիս»

Մոտ 20-25 տարի առաջ էր, ավարտել էի ամենասիրած գրքերիցս մեկը՝ «Հավատքի էջեր զորավար Անդրանիկի կյանքից», և նկարիչ Նիկօն պատկերազարդել էր:

Ծանր հիվանդացա և տեսա, որ մեռնում եմ: Առաջին խնդիրը ինձ համար գիրքն էր, որ հարկ էր փրկել, հրատարակել: Եվ քանի որ Նիկօն ոչ միայն իր նկարչությամբ համահեղինակ էր գրքին, այլ նաև Աստծով էր իմ ընկերը, ապա մտածեցի, որ գրքի տեքստը հանձնեմ նրան, որպեսզի Տիրոջ օգնությամբ հրատարակի:
Զանգեցի Նիկօին: Ասացի՝ մեռնում եմ, բայց գիրքն է ափսոս, արի, տեքստը վերցրու, որ Տիրոջով հրատարակես, համ էլ բարեպաշտ լրջությամբ հրաժեշտ կտանք:
Նիկօն ամենայն լրջությամբ հասկացավ ինձ և թե` հետս ի՞նչ բերեմ:
Ասացի` մի շիշ դառը, կարմիր գինի և մի պատառ հաց, որպեսզի քրիստոնեավարի հրաժեշտ տանք:

«Լավ»,-ասաց Նիկօն և երկու շիշ գինի բերեց ու հաց:
Առաջին բաժակից հետո զարմանալի բան զգացի, մեջս կյանք մտավ: Մի երկու բաժակից հետո, երկար ժամանակ մեջքի վրա պառկածս, ուզեցի նստել: Ապա և նստեցի: Ապշել էի:
Նիկօի գնալուց հետո, թեպետ դժվարությամբ, արդեն կարողացա քայլել և, նույն դժվարությամբ, հասնել խանութ` դեղ, այսինքն, գինի և հաց գնելու:
«Ով որ չխմի Իմ արյունը և չուտի Իմ մարմինը, Իր մեջ կյանք չի ունենա»,-ասաց Հիսուս Քրիստոս: Այդ հրաշքը կատարվեց ինձ հետ;

Եվ հաց ու գինով ես ոտքի ելա, կազմակերպեցի գրքի հրատարակումը, չկարողանալով անգամ աստվածային ընկերոջս՝ Նիկօի աշխատանքի դիմաց գումար գտնել: Մի բառ իսկ չդժգոհեց: Ամենքին էր ծառայում: Աստված հոգին լուսավորի:
Եվ եթե հավելենք, որ այդ կենդանությունից հետո արդի հայերենի փոխադրեցի «Նարեկն» ու «Սաղմոսարանը» և տասնյակներով հոգևոր այլ աշխատանքներ, ապա առակս այն է ցուցանում, որ եթե անապատում էլ գտնվելիս լինենք, մանավանդ՝ հոգևոր անապատում, ապա հիշենք, որ Աստծո խոստումը ամեն տեղ է հասանելի, եթե անգամ մոտակայքում քահանա չկա, բայց Հավատ ունենք:

Հիսուս ասաց. «Ով որ չխմի իմ արյունը և չուտի իմ մարմինը, իր մեջ կյանք չի ունենա»: Սուրբ Հաղորդության մասին է, որ եթե հնարավորություն չունես եկեղեցում քահանայի օրհնյալ ձեռքով ընդունել, ապա ինքդ էլ հավատով կարող ես օրհնել և օրհնությամբ ճաշել` հանուն քո կյանքի: Մանավանդ, ասում է. «Եթե երկու-երեք հոգի հավաքվում են իմ անունով՝ Ես նրանց մեջ եմ»:

Օրհնյալ են եկեղեցու կարգերն ու կանոնները, բայց կա նաև ամիջական Աստծո Խոստմանը վստահող մեր անհատական մերձակցությունը Քրիստոսին, որ ոչ մի օրենքով, պայմանով կամ կանոնով արգելափակված չէ` Իրեններին փրկագործելու: Եթե չարամտորեն չես ուտում ու խմում, որ պատիժ է ենթադրում: Եթե առկա է ամենակատարյալ պատվիրանը մեր կյանքում. «Սիրիր քո Աստծուն ամեն բանից առավել եւ քո ընկերոջը սիրիր, ինչպես քո անձը»:
Փառք Սիրո և Հաղթանակների Աստծուն, որ Սուրբ է:

Օրհնյալ են եկեղեցական կարգերն ու կանոնները, և շատերիս փրկության համար են, ինքս էլ կարևորելով դրանք, փոխադրել եմ արդի հայերենի, սակայն հիշենք, որ Խոստումը ըստ հավատի է: Որ երբ կողքիդ քահանա չկա, ապա ամոթ է մեզ՝ մեր հավատի չափանիշին, որ հացն ու գինին չենք կարող օրհնելով ճաշել հանուն կյանքի` Տիրոջով: Մանավանդ այսօրվա համավարակի և եկեղեցափակ օրերին, երբ հալածանքը եկեղեցու դեմ չի մեղմանում, այլ ավելանում է:

Աստված նեղ պահին օգնության հասնի ամենքիս Իր մեծ ողորածությամբ և Մերձավորի Սիրով:
Ամենայնժամ: Միայն թե` հավատանք: Ի սրտե հավատանք և սիրենք մեր ընկերներին, ինչպես մեր անձն ենք սիրում: Եվ աղոթենք, որ մեր եկեղեցիները լիարժեք բացվեն՝ իրենց նվիրական ծառայությունները իրականացնելու:

Մաքսիմ Ոսկանյան

Մեկնաբանություններ