Ի սեր Աստծո, ձեր Փարիզը վայելեք, է՛լի, եթե չեք կարողանում մի լավ բան անել, առողջ խորհուրդ տալ հեռվից:
Ի՞նչ եք էս հեռավորության վրա մեր երկիրը բզբզում, լարում ռուսի դեմ, Արևմուտքի, թուրքի՝ Սորոսի փեշերը բռնած:
Թողեք մեր դարդը մենք քաշենք՝ էդ ամենքի ու ամենի մեջ, տեսնենք՝ որ կողմն ենք սռի խոտի պես թեքվում, մեր ներսի պառակտիչը մեզ լիուլի հերիք է:
Սփյուռք եք, մտավորական եք խաղացնում, տիրապետում եք 3 տրիլիոն դոլարի, բա կազմակերպեք, թող ձեր հայրենիքի պաշտպանությունը հզորանա, եթե այդքան մտահոգ եք:
«Գյոռնե՞րդ» եք տանելու էդ փողը, առանց հայրենիք ու Հայաստան՝ քանի՞ գրոշի արժեք եք ունենալու:
Թե հիմա ձեզ բոշա ցեղի տեղ չեն դնում՝ էլի պետություն ու երկիր ունենալու շնորհիվ է, շատից-քչից գիտեն, որ տերավոր եք, երկիր ունեք:
Ասելուն էլ ձև կա, խոսելուն էլ, էս ի՞նչ սանձարձակ, երեսի ցատկող ոճ են ընտրել սփյուռքի որոշ վայ մտավորականներ:
Որբի գլուխ են տեսել, դանակներն առած քերթում են՝ իրենց խելոքի տեղ դրած:
Եկեք երկու օր Արցախում ու Սյունիքում ապրեք, որ իմանաք բզբզելը, մեծ-մեծ բրդելը ինչ է...
Սուսաննա Բաբաջանյան
Գորիս