Ամենասիրունը, ամենաչքնաղը, ամենահարազատը, ամենահայկականը, ամենաաստվածայինը՝ Արարատ-Մասիս։ Եվ, մի ճիճու, մի անձրևորդ, մի անողնաշար ամեոբա, փորձում է մեր գիտակցությունից, մեր սրտից, մեր պտմական հիշողությունից, մեր ԳԵՆԵՏԻԿ ԿՈԴԻՑ ջնջել՝ մեր խորհրդանիշ լեռը։

Ծերեթելի ազգանունով երեք հայտնի անձ կա` Իրակլի, Ակակի և Զուրաբ Ծերեթելիները: Երևանի Արտաշիսյան փողոցը նախկինում կոչվել է Ծերեթելիի անվան փողոց: Այն կառուցվել է 1959 թ.:

Ժամանակին` մի 3-4 տարի առաջ, ԵՊՀ այսրոպեական ռեկտոր Հ.Հ.-ն դատական բուռն կյանքով էր ապրում: Վերջինս դատվում էր հարազատների, բարեկամների, գործընկերների, ընդդիմախոսների և հասարակության այլ սեգմենտների ներկայացուցիչների հետ: Մի խոսքով, աջ ու ձախ անխնա դատվում էր: Այնուհետև, մի պահ հանդարտվեց, կրկին ամուսնացավ, որդի ունեցավ (արդեն շնորհավորել եմ): Այժմ ցիկլը կրկնվում է:

Այս լուսանկարում հստակ երևում է, թե ինչպես է Apple քարտեզում Օձունը ներկայացվում որպես Ուզունլա (իրականում թուրքական տարբերակը եղել է Ուզունլար), այսինքն, թուրքական այն անվամբ, ինչպես գյուղը կոչվել է մինչև 1967 թվականը։ Սա իրականում ադրբեջանականի ու Ադրբեջանի հետ ոչ մի աղերս չունեցող անվանման տարբերակ է, որն էլի օրվա իշխանության հակահայկական ու հակազգային կեցվածքի արդյունքում է տեղի ունենում։ Դարձյալ առերեսվում ենք նիկոլական տրամաբանությամբ ՀԽՍՀ քարտեզի շարունակական աղավաղման հերթական արարին, երբ թուրքական անվանումները նորից հրապարակ են բերվում ու դրսի պաշտոնական քարտեզներով մարդկանց արհեստականորեն բարոյապես ճնշում։

Հանրային ռադիոյի տնօրենը 05.02.2024 թ. հայտնի հոդվածից բացի նաև «Ֆակտոր»-ի հետ հարցազրույցում հաստատել է այն փաստը, որ Փաշինյանի` Հանրային ռադիո այցի ժամանակ, Արցախի դրոշը հանվել է:

Մեկ-էրկու օր առաջ մի «անշառ» ու թեթև գրառում էի արել՝ Անահիտի կիսանդրիի մասին՝ փորձելով պարզել, թե, ի վերջո, ինչու՞ ենք մենք կարծում, որ 19-րդ դարում Հայկական լեռնաշխարհում հայտնաբերված այդ արձանը պատկերում է հենց Անահիտին։

Ողբամ քեզ նիկոլյան Հայաստանի զինված ուժեր և հատկապես Վ. Սարգսյանի անվան ռազմական ակադեմիա, որ իրեն «ռազմագիգանտ» կարգած, բայց իրականում «ռազմադիլետանտ» պոպուլիստը, ով պարտության, ստի ու կեղծիքի մարմնացումն է, պետք է «աշխատություններ» գրի հայ զինվորականների համար ու ինքն իրեն փառավորի ֆեյսբուքյան էջում:

2003 թվականին Հայաստանում անցկացված սահմանադրական բարեփոխումների հանրաքվեն, կարելի է ասել, տապալվեց` ընտրելու իրավունք ունեցողների միայն 65,3 տոկոսն էր մասնակցել հանրաքվեին, իսկ մասնակցածների միայն 43%-ն էր ասել «Այո», ինչով պայմանավորված հանրաքվեն ամրագրեց ժողովրդի կամքը։

Երեկ Սրբազանի մոտ քննարկում էր։ Ելույթ ունեցա նաև ես։. Հանդիպումը լուսաբանող լրատվականը բնականաբար չի հրապարակել խոսքս։ Սպասելի էր։

Օրեր առաջ Երևանում մի հակահայ տգետ տեսագրել և տարածել էր «Պաշարված Լենինգրադի երեխաներին» նվիրված հուշարձանի պղծումը, որը մեծ արձագանք գտավ Մոսկվայում և Հայաստանում գործող ռուսամետ շրջանակների մոտ: