Աղոթե՛նք, որ Աստված ողորմեա Հայաստանին ու նրա բնակչությանը

Ա՜խ, որքա՜ն է ցավում հոգիս, երբ քայլում եմ Երևանի փողոցներով ու տեսնում մարդկանց գայթակղված հայացքներով, մոլորված դեմքերով ու հուսահատ սրտերով, խաբված ճակատագրերով:

Ա՜խ, որքա՜ն է ցավում հոգիս, երբ տեսնում եմ բզկտված հայրենիքս անտեր, արծաթասեր կառավարիչներիով ու ծախված ղեկավարներներով, կեղծ ընդդիմադիրներին ու նրանց սատարող խեղճ ժողովրդին, որ ճարահատ արդեն չգիտի ինչ անել:

Ա՜խ, որքա՜ն է ցավում հոգիս, երբ զգում եմ մոտալուտ վտանգը մեծ ու տեսնում անհոգ հայ ժողովրդին, որ այդպես էլ չհասկացավ, չգիտակցեց, չտեսավ Ազգ դառնալու ճանապարհը:

Ա՜խ, որքա՜ն է ցավում հոգիս, երբ տեսնում եմ խաղաղություն երազող նույն այդ հայ ժողովրդին,որ հավատում է ստախոս կառավարությանն ու չի լսում, արձագանքում թուրքի հոխոտանքին, հավատում է ստախոս ու հոգեկործան Արևմուտքին, ԱՄՆ-ին ու պոռնիկ Եվրոպային:

Ա՜խ, որքա՜ն է ցավում հոգիս, երբ տեսնում եմ աղանդավոր հայությանը, նրանց մոլորությյունն ու կործանիչ դիվահարությունը:

Աղոթե՛նք, որ Աստված ողորմեա Հայաստանին ու նրա բնակչությանը, չարի կողմից գայթակղված համայն մարդկությանը...

Արսեն ԲԱԼՈՒՆՑ

Մեկնաբանություններ