Երևանը ինձ համար միշտ էլ եղել է մայրաքաղաքների մայրաքաղաք։ Երևանը Փարիզ էր, Երևանը Հռոմ էր, Երևանը Բեռլին էր ... ՈՒ միշտ էլ ակնածանքով եմ լցված եղել Երևանում ապրողների նկատմամբ։
Երեկ Բեռլինում պլանավորված «Արցախի մշակութային ժառանգության պաշտպանություն» գրքի շնորհանդեսը չեղարկվել է, իբր Ադրբեջանի դեսպանատան կողմից ճնշումների և ադրբեջանցիների կողմից հայտարարված հանրահավաքի ու այդ հանրահավաքի պաշտոնական գրանցման պատճառով։
Այսօր գոյություն ունեցող իրականությունը, փաստերի համադրությունը, աշխարհաքաղաքական իրողությունը վկայում են այն մասին, որ մենք փաստացի գտնվում ենք համաշխարհային պատերազմի մեջ, այն տեղի է ունենում մեր չորսբոլորը...
Վերջերս Եվրախորհրդարանն ընդունեց 2 բանաձև, որոնց համաձայն՝
* «Ադրբեջանի դեմ անհապաղ պատժամիջոցներ պետք է կիրառվեին. կասեցվելու էր էներգետիկ գործընկերության մասին փոխըմբռնման հուշագիրը»:,
Արևելքը, որի մի մասն է նաև մեր տարածաշրջանը (կամ քաղաքակրթությունների բախման սահմանը), երբեք չի հանդուրժել և չի հանդուրժելու թույլ, անկամ, վախկոտ, հանձնվող տեսակներին։
Թեհրանում սպանվել է ՀԱՄԱՍ-ի քաղաքական բյուրոյի ղեկավար Իսմայիլ Հանիան, ով Թեհրանում էր գտնվում նորընտիր նախագահ Մասուդ Փեզեշքիանի երդմնակալության արարողությանը մասնակցելու համար։
Փաստը, որ ահաբեկչությունը կատարվել է հենց Թեհրանում, իսկ կատարող կողմ այս պահին համարում են Իսրայելին, արդեն իսկ հարվածի տակ է դնում Իրանի հեղինակությունը, ինչպես նաև ստեղծում է լրջագույն անվտանգային ռիսկեր...