Զարկերակային բարձր ճնշում` հիպերտոնիա՞, դատավճի՞ռ, թե՞ բուժվող հիվանդություն:
Շատերը գիտեն, որ զարկերակային բարձր կամ ցածր ճնշման դեպքում, բացի ընդունած դեղամիջոցից, լուրջ ազդեցություն են ունենում նաև սնունդն ու ըմպելիքը:

Ինչո՞վ է Անիրավ տնտեսի կիրակին առանձնահատուկ, մանավանդ այդտեղ պատմվում է մի մարդու մասին, ով խորամանկությամբ էր վարվում: Ղուկասի Ավետարանի 15 և 16-րդ գլուխներում քննարկվում է սեփականության, ունեցվածքի տնօրինության մասին և մարդու վարքի դրսևորումների, թե իրեն վերապահված ունեցվածքն ինչպես է կառավարում և վերաբերվում, սակայն իր այդ կառավարման ազատությունը նաև ենթադրում է պատասխանատվություն և դրանից բխող հետևանքներ (աղքատ Ղազարոսի առակը):

Ղրիմի հանրաքվեի ռուսական էյֆորիան իր գագաթնակետին հասավ մարտի 18-ին, երբ Կրեմլի Գեորգիևյան շքասրահում ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինը ուղերձով դիմեց խորհրդարանի երկու պալատների պատգամավորներին, կառավարությանը, Ղրիմի Հանրապետության պատվիրակներին ու համայն աշխարհին: Վերջին հասցեատիրոջ պարագայում Պուտինն իրեն զգում էր Պետրոս Մեծ, որ կայսրության տարածքները մեծացրեց, նույնիսկ ավելին. եթե թագավորը պատերազմում էր, նախագահը առանց կրակոցի վերցրեց Ղրիմը:

Աշխարհի ու պատմության թափանիվը կրկին պտտվում է: Մի սերնդի համար փոքր-ինչ շատ էր այն ամենը, ինչ այս քսանամյակում ապրեց, այնուհանդերձ, ինչպես ամեն բան, պատմությունները նույնպես երկնքում են կերտվում, ուստի մեր միակ ելքը մեր պատկերին ու նմանությանը վերադառնալու բանալին գտնելու մեր կարողությանն է վերաբերում, ինչն ամենադժվարինը, եթե չասենք` մեզ գրեթե չհաջողվածն է, հաշվի առնելով դարերի փորձը, նաև այն հանգամանքը, որ «եմք փոքր ածու» հսկաների այս մեծ պայքարում, չունենք ծով, չունենք մեծ ռեսուրսներ, չունենք պետականորեն մտածող քաղաքական ուժեր։

Միջազգային հանրությունն ուշադրությունը բևեռել է ուկրաինական զարգացումների վրա, աշխարհը մեծ տագնապով հետևում է` ի՞նչ կլինի, չէ՞ որ համաշխարհային պատերազմները հենց այսպես են սկսվում. մինչև ո՞ւր կհասնի կողմերի «սառը» պատերազմը, ինչ-որ «իքս» պահից արդյոք այն շատ չի՞ «տաքանա»: Ի՞նչ է անելու Հայաստանը: Ի՞նչ է լինելու Ղարաբաղի հետ:

-Ես իմ տեղում եմ, դա շատ լավ տեղ է: Բազմաթիվ մարդիկ նախանձում են, որ կարող էին լինել իմ տեղում, բայց այնտեղ չեն: Ինչ վերաբերում է «հնարավորին», քաղաքականությունը հնարավորինի արվեստ է: Իմ ունեցած հնարավորությունների շրջանակում ես անում եմ ամենահնարավորը, մասնավորապես իմ ընտրատարածքի մարդկանց և օրենսդրական դաշտի համար: Իմ առաքելությունը սրա մեջ եմ տեսնում: Քաղաքական գործընթացներին նայում եմ դիտորդի կարգավիճակով: Եթե ժամանակ գա, որ ես պիտի ընտրեմ, թե որտեղ պիտի լինեմ, հաստատ իմ տեղը գտնելու եմ:

-Պարոն Մինասյան, ի՞նչ եք կարծում, ԵՊՀ պատմության ֆակուլտետի դեկան Ձեր եղբայր Էդիկ Մինասյանը համամի՞տ է դաշնակցական տեսակետներին` Մարտի մեկի դեպքերի առնչությամբ:
-Այո:

Եթե ստում ես, ապա այնպես, որ լսողն ակամայից ապշի: Հավանաբար, գեբելսյան այդ մեթոդին լավ է տիրապետում Լևոն Մութաֆյանը, որը, կողքից լսելով սրան-նրան և կատարելով սրա-նրա պատվերը, բայց լավ չյուրացնելով լսածը, գլխում առաջացած աջաբսանդալը հանձնում է թղթին:

Վերջերս ՌԴ կառավարության հաստատած օրենքը բավականին մեծ աշխուժություն է առաջացրել Հայաստանի գյուղական համայնքներում, որտեղ «խոպանչիների» թիվը մեծ է: Ըստ այդ օրենքի՝ նախկին ԽՍՀՄ երկրներում բնակվող քաղաքացիները կարող են երեք ամսում հեշտությամբ ՌԴ քաղաքացի դառնալ, եթե հրաժարվեն սեփական երկրի քաղաքացիությունից: