- Ընտրություններին չգնալով՝ դուք ընտրում եք գործող իշխանությանը, քանի որ ադմինիստրատիվ ու ոչ ադմինիստրատիվ ռեսուրսները նրանք, միևնույն է, օգտագործելու են, արդյունքում, ընտրություններին չգնալով, դուք իջեցնում եք մասնակիցների տոկոսը, իսկ դրա հետևանքով նրանց ձայների տոկոսը բարձրանում է:

Անցած տարի այս օրերին թշնամին հրետակոծում էր հայկական բնակավայրերը Գորիսից մինչև Սոթք։ Հայկական կողմն ունեցավ 224 զոհ, բայց 224 վայրկյան անգամ սգո օր չհայտարարվեց։

Նոր պատերազմի հավանականության պայմաններում Երևանի ընտրությունների հաջորդ օրը՝ սեպտեմբերի 18-ը, հայ ժողովրդի համար կարող է նշանավորվել նոր ծանր հոգեբանական էջով, որի հեղինակը լինելու է բացառապես հայ հասարակությունը։

...Երբեմն թվում էր, որ Սերիկի ու իմ միջև կա անհաղթահարելի տարածություն, սահման, որի անդորրը չի կարելի խախտել. պատճառը՝ երկյուղը, պատկառանքն ու հարգանքն էր, որ ունեմ գիտության ու արվեստի այս մեծ երախտավորի հանդեպ:

Խելացի ժողովուրդն իշխանություն է ընտրում, որպեսզի այդ իշխանությունն իրեն կառավարի: Կա նաև ժողովուրդ, որն ընտրում է իշխանություն, իսկ այդուհետ փորձում կառավարել այդ իշխանությանը:

Քանի օր է ձեռքս չի գալիս գրեմ՝ չտա Աստված, տեսնես հերթական «էսկալացիային» քանի՞ տան լույս է էլի մարելու, այս պահին երազող, Տիրոջ բարեգթությանը դիմող զինվորներից քանի՜սն են դատապարտված զոհվելուն... Երեկ էր՝ ենթասպաների փոքրիկ խմբով եկել էին բանկոմատից փող ստանալու...

Նիկոլ Փաշինյանի՝ հուլիսի 25-ին տեղի ունեցած մամուլի ասուլիսից հետո վիրավորանքների և ոտնձգությունների արշավը լրագրողների, հատկապես՝ Aravot.am-ի լրագրող Հռիփսիմե Ջեբեջյանի և «NewDay.am» լրատվական կայքի խմբագիր Անի Գևորգյանի նկատմամբ ներկայումս պրոյեկտվել է Երևանի ավագանու առաջիկա ընտրությունները լուսաբանող Անի Գևորգյանի վրա: Ասուլիսից հետո լրագրողի հասցեին համացանցում և էլեկտրոնային նամակներով տարածվող սպառնալիքները, ծանր վիրավորանքները, հայհոյանքները և ֆիզիկական հաշվեհարդարի կոչերը նոր թափ են հավաքել:

2018-ից մեր պետության և ազգային կյանքի բոլոր ոլորտները զավթած,Արցախը թշնամուն հանձնած ու միջազգային հարթակներում` քարոզչական բոլոր հնարավոր մակարդակներում անգամ Արցախն ուրացող անհայրենիքների իշխանությունը ի սկզբանե էր ի ցույց դնում, որ ոչ մի կապ չունի մեր ազգային իղձերի ու ազգային շահերի հետ։

Պաշտոնական Երևանը բոլոր հարթակներում, և Հայաստանում բոլորը խոսում են առաջիկա պատերազմի մասին։ Նիկոլը զանգում է բոլորին, ում համարը կա իր հեռախոսի մեջ։ Բայց շվարած հայ հասարակությանը ոչ ոք չի տալիս մի քանի պարզ հարցերի պատասխան...

Քանի որ շատերին հետաքրքրեց Աֆղանստան սովետական զորքերի մուտքի ժամանակաշրջանի ու այսօրվա Հայաստանի միջև պատմական զուգահեռների դրվագը, փորձեմ գրավոր ձևով կատարել խոստումս: