1992-ի հենց այս օրը՝ մայիսի 18-ին, ազատագրվեց Բերձորը, որով նաև բացվեց մարդասիրական միջանցքը։ Բերձորի ազատագրումը մեզ համար պատմական անհրաժեշտություն էր։ Ինչպես Անդրանիկ Օզանյանը հայկական պետականությունը պահպանելու համար 1918-ին սկսում է գործողություն և դեկտեմբերի 1-ին մտնում Բերձոր , այնպես էլ 1992-ին հայոց ազատագրական պայքարին նվիրված մարտիկներն են մտնում Բերձոր ու սկիզբ դնում իսկապես հաղթական, խաղաղ շրջանի։
Բերձորը ձեռքից ձեռք է անցել ու անցնում, բայց այն իր հայկական հետքը շատ խորն է պահել, կրկին ազատագրելուց հետո այդ հետքերը պետք է ի լուր աշխարհի ցույց տանք։
Խորհրդային տարիներին փորձ կատարվեց Բերձոր կենտրոնով ստեղծել Կարմիր Քուրդիստան, սակայն ձախողվեց, Խորհրդային Ադրբեջանը սկսեց լայնամասշտաբ վերաբնակեցում իրականացնել, որպեսզի կտրի կապը հայաբնակ Արցախի և Մայր Հայաստանի միջև, սակայն դա չխանգարեց, որ արծիվները ազատագրեն Բերձորը:
Փառք ու պատիվ Հայոց փառապանծ ազատագրողներին:
Վերաազատագրում լինելու՛ է:
Մայիսը ՀԱՅԻ հաղթանակների ամիսն է ու շարունակելու է լինել վերահաղթանակներով:
Կարեն Հովհաննիսյան