Առաջին հանրապետության ստեղծմամբ վերականգնվեց հայոց պետականությունը։ Հայ և եզդի ժողովուրդների ճակատագիրը և պատմության քառուղիներում դրսևորած վարքագիծը մեզ թույլ են տալիս վստահաբար ասել, որ մենք միշտ միասին ենք եղել, և դա եղել է մեր ժողովուրդների կամքի ճիշտ ու ազնիվ դրսևորումը: Իսկ երբ մեր ժողովուրդներին վտանգ է սպառնացել, մեր միասնությունն ավելի կուռ և ամուր է եղել:

Հայ դասական դրամատուրգիայի նահապետ Գաբրիել Մկրտումի Սունդուկյանը ծնվել է 1825 թ. հունիսի 6-ին` վաճառականի ընտանիքում, Անչիսխատ թաղամասում, ուր բնակվում էին վրաց ազնվականները և հայ մոքալաքները: 1832-1837 թթ. նախնական կրթություն է ստացել Շահան Ջրպետի և նրա ֆրանսուհի տիկնոջ մոտ, 1838-1840 թթ.` Արզանյան եղբայրների պանսիոնում, սովորելով` նաև վրացերեն, ռուսերեն, լատիներեն, ֆրանսերեն: 1840-1846 թթ. ուսանել է Թիֆլիսի ազնվականական գիմնազիայում, որն ավարտելուց հետո մեկնել է Պետերբուրգ և ընդունվել համալսարանի պատմաբանասիրական ֆակուլտետի արևելյան բանասիրության բաժին` սովորելով վրացերեն, թուրքերեն, պարսկերեն, արաբերեն: Ավարտելով համալսարանը` 1851-ին վերադարձել է Թիֆլիս, կարճ ժամանակ պաշտոնավարել Ներսիսյան դպրանոցում, ապա աշխատանքի անցել Կովկասի փոխարքայի դիվանատանը, որպես թարգմանիչ:

Հազվադեպ է պատահում, երբ մեծարում են մարդու, որն արդեն վաղուց պաշտոնաթող է, առավել ևս` ոստիկանության աշխատակից: Երբ 1990 թվականի աշնանը Հայաստանում անցկացվում էին տեղական խորհուրդների ընտրություններ, Չարենցավանի քաղխորհրդի պատգամավորության թեկնածուներից շատերը չէին մոռացել իրենց ազգանունների դիմաց նշել զանազան բարձր պաշտոններ ու տիտղոսներ, մինչդեռ նրանցից մեկի անվան դիմաց գրված էր ընդամենը մեկ բառ՝ «թոշակառու»: Այդ ժամանակ էլ, թերևս, տեղամասի գրեթե բոլոր ընտրողների ձայները, որ տրվեցին «թոշակառուի» օգտին, կրկին հավաստեցին, թե ինչպիսի համաժողովրդական սեր ու հարգանք է վայելում նա: Իսկ պատգամավոր դարձած «թոշակառուն» ոչ այլ ոք էր, եթե ոչ միլիցիայի պաշտոնաթող գնդապետ ԿԱՐԼԵՆ ԲԱՂՅԱՆԸ:

Դրուիդներ (լատ. druides, druidae, druiades)` պատմական դարաշրջանի կելտական քրմերի հավաքական անվանումն է, որն ընդգծում է ծառերի հետ նրա կապը: Ըստ էության, դրուիդները «ծառագետներ» են: Կելտական դրուիդները բոլորից լավ էին ճանաչում անտառներն ու ծառերը:

ԱՍՏՎԱԾԱՏՈՒՐՅԱՆ ՊՈՂՈՍ ԽԱՉԱՏՈՒՐԻ (սըր ՊՈԼ ՉԱԹԵՐ, 1846, Կալկաթա–28.05.1926, Հոնկոնգ) Սերում է Քալանթարյան գերդաստանից: ՈՒսանել է Կալկաթայի «Լա Մարդինիեր» վարժարանում: 1864 թ. Կալկաթայից անցել է Հոնկոնգ: Սկզբում ծառայության է անցել անգլիական «Բենք օֆ Հինդուստան» դրամատանը, ապա իր բնատուր ձեռներեցության շնորհիվ դարձել անգլիական առևտրի ամենաազդեցիկ դեմքը: Կառուցել է Հոնկոնգի նավահանգիստը: Հղացել է Փրայայի ծովեզերքի անմշակ հողերը շահագործելու գաղափարը (Praya Rocla mation), որը անգլիական կառավարությունն է իրականացրել:

Մայաների Նոհմուլ բուրգերի համալիրի տարածքի 3000 տարեկան բուրգը շինարարները սկսել են քանդել, որպեսզի քարերն օգտագործեն ճանապարհը վերակառուցելու համար:

Երբ խորհում ես հայ ժողովրդի առավել քան ողբերգական պատմական անցյալի մասին, ակամա հառնում է հոգումդ` որքան դժվար է հայ լինելը: Բայց անմիջապես էլ քեզ ոգեկոչում են անցյալի բազում հանճարներն ու դյուցազունները` հայ ցեղի աստվածատուր ոգին, և հպարտության զգացում ես ապրում, այո, հպարտության զգացում, քանզի հենց քո դարում հայ ցեղի արգանդը ծնեց նորանոր հանճարներ ու տաղանդներ, դյուցազուններ ու հերոսներ, ովքեր փառքով պսակեցին մերօրյա արցախյան հերոսամարտը:

1944-ին Եղեգնաձորի թիվ 2 մանկատանը դաստիարակչուհի էի: Մայիսյան առավոտ էր, երբ մանկատան աստիճանների վրա տեսա մոտ չորս տարեկան մի աղջնակի: Նրան թողել էին ու հեռացել: Դժվար տարիներ էին. պատահում էին և նման դեպքեր: Չպարզելով աղջնակի ոչ անունը, ոչ ծննդավայրը և ոչ էլ այլ տվյալներ` նրան ընդունեցինք իմ խումբ:

После израильских авиаударов 3-5 мая по военным складам в Сирии, мир оказался в принципиально новой ситуации: 1. Любая страна получила право самостоятельно определять какие-либо действия как угрозу по отношению к себе и применять силу для ее устранения.

Մայիսի 6-ին Երևանի Իսակովի պողոտայում՝ Երևանյան լճի մոտ, «Հայ ժողովրդից՝ արաբ ժողովրդին» երախտիքի հուշարձանի մոտ տեղի ունեցավ ոգեկոչման արարողություն։ Այն նվիրված էր Սիրիայի ու Լիբանանի մեծ ողբերգությանը։ 1916-ի մայիսի 6-ին թուրք Ջամալ փաշան, ով Կոստանդնուպոլսից գործուղվել էր Սիրիա, կախաղան հանեց արաբ մտավորականության բազմաթիվ ներկայացուցիչների՝ ազգային-ազատագրական պայքարի մարտիկների։ Արաբները մինչ օրս հիշատակում են այս օրը և ոգեկոչում զոհերի հիշատակը։ Մայիսի 6-ին Հայաստանում բնակվող սիրիահայերը իրենց հարգանքի տուրքը մատուցեցին թուրքերի կողմից սպանված արաբների հիշատակին։ Ոսկան արքեպիսկոպոս Գալփակյանի հանդիսապետությամբ կատարվեց արարողություն։ Նշենք, որ Ոսկան արքեպիսկոպոս Գալփակյանը ժամանակին եղել է Սիրիայի թեմի առաջնորդ։