Ֆեյսբուքյան գրառումներ՝ հոկտեմբերի 27-ից տասներեք տարի անց

«Ո՜վ դուն, ողջակիզումների ուխտված սպիտակ տղա»:
Բարև, Վազգեն: Հոկտեմբերի 27-ը ես ջնջել եմ իմ օրացույցից, բայց այդ օրը առավոտ վաղ պիտի գամ` քեզ բարեւելու, քեզ հիշելու, քեզ լսելու...

Հովհաննես ՊԱՊԻԿՅԱՆ

Ամեն հոկտեմբերի 27-ին` արդեն 13 տարի, մի քիչ խելագարվում եմ ու մի քիչ խեղվում: Չարքի փսլինքից սաղմնավորված ճիվաղները հազար տարով հետ գլորեցին մեր պատմությունը: Իսկ չարքն ապրում է դեռ ու նորանոր ոճիրներ ծրագրում:

Վաչագան Ա. ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Կեանքը, խորքին մէջ եւ ըստ էութեան, ԲԱՐԻԻ ՊԱՅՔԱՐՆ Է ՉԱՐԻ ԴԷՄ....ԼՈՅՍԻ ՊԱՅՔԱՐԸ ԽԱՒԱՐԻ ԴԷՄ...Նոյնն էր այն սեւ օրը՝ Հոկտ. 27-ին, երբ ՉԱՐԸ յաղթեց ԲԱՐԻԻՆ...եւ արտաքին ու ներքին ճիւաղներ գլխատեցին ՎԱԶԳԷՆ ՍԱՐԳՍԵԱՆ-ԿԱՐԷՆ ԴԵՄԻՐՃԵԱՆ եւ անոնց անմիջական գործակիցներու լուսաւոր աստղաբոյլը, որոնք յանձնառու էին Հայաստան երկիրը տանելու դէպի նոր դարաշրջան..., ստեղծելու իսկապէս ազատ, արդար եւ արժանապատիւ հասարակարգ....: Իմ խորին համոզումս է, սակայն, որ անպայման գալու են ԼՈՅՍԻ ԲԱՐԻ ԱՍՊԵՏՆԵՐԸ, ԱՐԴԱՐՈՒԹԵԱՆ ԵՒ ԻՐԱ՛Ւ ԱԶԱՏՈՒԹԵԱՆ ՇՈՒՆՉԸ ԲԵՐԵԼՈՒ ՄԵՐ ԵՐԿՐԻՆ ՈՒ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԻՆ:

Երան ԳՅՈՒՅՈՒՄՋՅԱՆ

Հոկտեմբերի 27-ից հասարակությունը բաժանվեց երեք խմբի. առաջին գծում անհայրենիք, անթասիբ, գյորմամիշ գյադաներն են, երկրորդ տրաս են դուրս եկել նրանց թերմացքը լպստող, կոկլիկ, կուկլա գյադեքը, որոնք երկու կոպեկի խաթեր հայրենիքը կիլոյով նաղդ ծախող են, և վերջինները, ում դռներն են թակում միայն հարկադիր կատարման տեսուչները:

Վարդ ՍԻՄՈՆՅԱՆ

Անկախ էն բանից, թե Վազգեն Սարգսյանը, Կարեն Դեմիրճյանն ու հոկտեմբերի 27-ի մյուս զոհերը ինչքանով էին լավը կամ վատը, էդ տեռորը ծանրագույն հարված էր Հայաստանի Հանրապետությանը, որը մեզ տասնամյակներ հետ շպրտեց ու որից մինչև հիմա ուշքի չենք գալիս: Դրա համար չեմ կարող հասկանալ նրանց, ովքեր Վազգենին բացասաբար վերաբերվելով, գուցեև օբյեկտիվ հիմնավորմամբ, ուրախանում են հոկտեմբերի 27-ով: «Չեմ հասկանումը»՝ մե՛ղմ ասած: Այսօր էլ եթե նման բան պատահի, ուրեմն մենք կործանված ենք, թեկուզ թիրախում հայտնվողը մեզ համար էսքան ատելի Սերժն ու իր թայֆան լինեն: Տեռորը կործանարար հարված է, ոչ թե փրկություն՝ անկախ թիրախի որակից:

Ծովինար ՆԱԶԱՐՅԱՆ

Ֆեյսբուքը «թերթեց»

Լիլի ՄԱՐՏՈՅԱՆԸ

Հեղինակի նյութեր

• Հարափոփոխ աշխարհում ոչինչ հաստատուն գոյություն չունի
• Գավառական փահլևանություն իրական «գետնին վրա»
• Վիրտուալ դոնքիշոտներ
• Լիլի Մարտոյան․ Տրամաբանության հետ աղերս չունեցող վարկած
• Լիլի Մարտոյան. Համահարթեցում
• Լիլի Մարտոյան. Ջրից չոր դուրս բերել ջանացողների ալիբին
• Բոլորս ենք պատանդ, երկիրն էլ՝ հետը
• Ոչ միայն կնկա խելք, այլև կնոջ հոգեկերտվածք ունեցող ազգ ենք
• Շատ կարևոր մի բան փչացել է հայ հանրության ներքին մեխանիզմում
• Իշխանության եկած ամեն բախտախնդիր կարճ ժամանակ անց իրեն թագավոր է երևակայում
• Բե­կում, բայց ին­չո՞վ
• Կես ճշ­մար­տու­թ­յու­նը կեղ­ծի­քից վատ է
• Երբ լռում է դի­վա­նա­գի­տու­թ­յու­նը, ­որո­տում են թն­դա­նոթ­նե­րը
• Պա­տե­րազ­մում՝ ինչ­պես պա­տե­րազ­մում
• Մեզ խա­ղաղ օ­րե­րում հաղ­թե­լու խելք է պետք, գրո՛­ղը տա­նի
• Թե ինչ­պես ե­կավ չոր­րորդ ընտ­ր­յա­լի վերջը
• Օխլո­սը չա­փից դուրս է խե­լոք, խե­լա­ցի դե­մո­սի ձայնն էլ կա­րե­լի է խլաց­նել
• «Դմակավո՞ր», թե՞ «դիմակավոր»
• Լռության գույնը
• «Ներսիններով» ու «դրսիններով» հայրենիք չկորցնելու ժամանակն է

Մեկնաբանություններ