Ադրբեջանական հատուկ գործակալը Հայաստանում Սյունիքի մարզում նկարահանումներ է արել, վերցրել մեկնաբանություններ Հայաստանի բնապահպանական ՀԿ-ների ներկայացուցիչներից և Զանգեզուրի «էկոլոգիական աղետալի» իրավիճակի մասին ներկայացրել «Բաքու TV» - ի ռեպորտաժում։
Նյութը հրապարակվել է օգոստոսի 16-ին։
Ի՞նչ տարբերություն «Ղարաբաղը տանք` հանգիստ ապրենք» և «Ինձ համար Հայաստանի Հանրապետության պետականությունը ավելի թանկ է, քան Արցախի Հանրապետությունը» բառակույտերի մեջ։
Բա որ ամեն մի չկայացած չնթռ, որոնք Հայաստանի համար մի չոփ բան չեն արել, մի փուշ մատից չեն հանել... սկսում են հայ ազգի մասին իրենց փնթի բերանները բացել ու արդարացնում են դա, իբր Նժդեհը, Թումանյանը կամ Րաֆֆին ժամանակին էսպես կամ էնպես են ասել։
Երբ մանր շուստրիությամբ փորձում ես «մեծ տղերքի» մեջ «պոլիծիկա» խաղալ, լավագույն դեպքում մնում ես առանց երկիր։
Էսօրվա (նաև երեկվա) մեր երկրի գլխին նստած մարդիկ մանր ժուլիկությամբ ուղղակի քայքայեցին երկրի ու ժողովրդի դիմադրության ուժը...
ՄԱԿ-ը քաղաքական թատրոնի հիմնական բեմահարթակն է աշխարհում: Գլխավոր բեմադրիչն ԱՄՆ-ն է: Նրա կամա-ակամա ասիստենտներն են Մեծ Բրիտանիան, Ռուսաստանը, Չինաստանը, Ֆրանսիան: Բայց ցանկացած պիես բեմադրելու համար պետք է արժանանալ ամերիկյան հավանությանը:
Ախր էդ ինչի՞ մասին եք խոսում։ Ասենք, թե ծնունդ է եղել ու մի տորթ են թխել, հարևաններով ու բարեկամներով մեկը ալյուր, մեկը ձու, մյուսը շաքարավազ է բերել, թխել են։
Լավ են արել, ճիշտ են արել, էլի պետք է անեն ու ազերու աչքը հանեն։
Ձեր տեղեկացնեմ, որ Հայոց Ցեղասպանության Թանգարան-Ինստիտուտի արխիվների «այրման» և այսօր հրապարակված մանկապղծության դեպքի հանրայնացմամբ շահագրգիռ աղբյուրը նույնն է:
Երբ ես և պատգամավոր Վիկտոր Դալլաքյանը, Գերմանիայի, էստոնիայի, Դանիայի, Շվեյցարիայի, ԱՄՆ տասը նահանգների ու էլի լիքը երկրների օրինակով օրենքի նախագիծ ներկայացրեցինք խորհրդարան՝ առաջարկելով պեդոֆիլներին քիմիական կաստրացիայի ենթարկելու դրույթ ամրագրել Քրեական օրենսգրքում, պեդոֆիլների ներքին օրգանների բազմաթիվ շահառուներ և արեւմտյան դեսպանատների լափառուներ ինձ կերան։
Միջպետական հարաբերություններն ամբողջ աշխարհում, առանց բացառության, մանավանդ, եթե դրանք բացահայտ թշնամական բնույթ են կրում, կառավարվում են այն սկզբունքով, ըստ որի, հակամարտ կողմերից մեկի վնասը մյուսի օգուտն է և հակառակը։