Ինձ անգամ հետաքրքիր չէ, թե այս անգամ ընդդիմությունը ինչ կանի։ Լրիվ լուրջ ու երկար մտածելուց հետո պտի բոլորս հասկանանք, որ էս խմորը ջուր կքաշի։ Իսկ տեղի է ունեցել մի բան, որի պայմաններում հայկական նորագույն պատմությունը ընդհատվել է ու Արցախը չկա։

Էսօր Վաղոն հերիք չի ամեն օրվա պես նամռոտած էր, դեռ քթի տակ էլ ինչ-որ սարսափելի բաներ էր գռմռում:

Սեպուկուն Ճապոնիայում ծիսական ինքնասպանությունն է, որը մեր օրերում նույնպես ճապոնացիները կատարում են այն դեպքերում, երբ կասկածի տակ է դրվում անձի պատիվն ու արժանապատվությունը...

Շա՞տ էիք ուզում հասկանալ, թե ընտրազանգվածի 7 %-ով քաղաքապետ ընտրվածն ինչպե՞ս է կառավարելու քաղաքը: Դե տեսեք...

Ահա մեր պատմության դրվագներից մեկը, որում ներկայացվում է Տիրոջ ասած լավ հովիվը, ով իր հոտի համար դիմում է անձնազոհության և ում հավանաբար դեռևս չեն սրբադասել։

Դառը իրականությունից վերածնունդ… Կուզեք ասելիքս ու վարքս որակեք որպես էմոցիոնալ պոռթկում, սենտիմենտալիզմ, նյարդային ջղաձգում, անճարության հոգու ճիչ, վրեժի ծարավ՝ ինձ համար միևնույն է: Ինչպես ուզում եք, այնպես էլ անվանեք:

Ես նոլիկյան մի քանի ծանոթ ունեմ, որոնց դիտարկում եմ որպես փորձանմուշ, նոլիկյան պրոպագանդայի թիրախները տեղորոշելու համար։

... ՈՒ ամեն օր ես հիշում եմ շրջափակման մեջ մնացած էն լուսահոգի զինվորի վերջին խնդրանքը Սև Հովազին` Ռուստամին ...

Հայաստանի ողնաշարը վտանգված է: Մինչ քաոսի ու պերմանենտ սթրեսի ենթարկված, պառակտված, այլայլված ու հիասթափված ժողովուրդը կքննարկի, թե Պուտինն ինչ ասաց, Բատյան ինչ հեգնեց, Էրդողանն ինչ ակնարկեց, Ռաիսին ինչ հուսադրեց, Իրանի Հեղափոխության պահապանների կորպուսի հրամանատարն ինչ պատրաստակամություն հայտնեց, Միշել-Մակրոն-Շոլց եռակոմբինացիան ինչ հավաստիացումներ տվեց և թե ԵԽԽՎ-ում մերոնք ինչպես Ադրբեջանի ներկայացուցչի «պորտը տեղը դրեցին»՝ ԱՄՆ Պետքարտուղար Էնթոնի Բլինքենը մի խումբ կոնգրեսմենների զգուշացրեց, որ առաջիկա շաբաթների ընթացքում Ադրբեջանի կողմից Հայաստանի հարավ ներխուժելու իրական վտանգ կա:

Պատերազմը փոքր տարածք ունեցող երկրների համար դժվար ու ծանր է, քանի որ փոքր պետությունները նահանջելու դեպքում կորցնում են կենսատարածք, որը մարտավարական հաջողություն է թշնամու համար։