«...ՈՐՈՎՀԵՏԵՎ ԵՍ ՄԱՐԶՊԵՏ ԵՄ, ԻՍԿ ԻՆՔԸ ՊԱՏԳԱՄԱՎՈՐ Է»

ՍԵՐԳԵՅ ԲԱԳՐԱՏՅԱՆ (Վայոց ձորի մարզպետ)
-Պարոն Բագրատյան, մարզում, այսպես ասած, Դուք «նոր» դեմք եք: Ամեն մարզ ունի իր «ցար ի բոգը»: Խոսակցություններ կան, որ Դուք այնքան էլ լավ հարաբերությունների մեջ չեք Աշոտ Արսենյանի հետ: Նա, ըստ հավաստի աղբյուրների, ահավոր դեմ է եղել Ձեր թեկնածությանը` մարզպետի պաշտոնում: Ի՞նչ կասեք խնդրո առնչությամբ:
-Նկատի ունեք պատգամավո՞ր Աշոտ Արսենյանին:
-Մարզում էլի՞ Աշոտ Արսենյան կա: Այո, նկատի ունեմ պատգամավոր Արսենյանին:
-Մարզում, անկեղծ ասած, շատ Արսենյաններ կան, բայց Արսենյան Աշոտի հետ ես խնդիրներ չեմ կարող ունենալ, որովհետև ես մարզպետ եմ, իսկ ինքը պատգամավոր է: Ես կոչված եմ կառավարության տարածքային քաղաքականությունն իրականացնելու, ինքը կոչված է ժողովրդի խնդիրները Ազգային ժողովում բարձրացնելու: Շահերի բախում, կարծես թե, չկա:
-Ճշմարիտ-ճշմարի՞տ եք ասում, պարոն Բագրատյան, որովհետև շահերի բախում այնքանով կա, որ, ինչպես ասացինք, մարզերն ունեն իրենց «ցար ի բոգերը», զորօրինակ` այս պահին Ձեր կողքին կանգնած Սյունիքի մարզպետը: Վայոց ձորն էլ, ասում են, ի դեմս Արսենյանի, «ունի» այդպիսին: Դե, ձևակերպենք գրագետ` ազդեցիկ դեմք է, կարճ ասած` մարզը «նայողն» է:
-Առաջին անգամ եմ լսում նման բան: Արսենյան Աշոտը որևէ պատգամավորից ոչ մի աստիճանով ավել կամ պակաս չէ և իր պատգամավորական լիազորությունները կատարում է նորմալ, ինչպես մյուս պատգամավորները։ Նման կարգավիճակ մեր մարզում որևէ մեկը չունի:
-Է՜, պարոն Բագրատյան, չեք տիրապետում ինֆորմացիային: Եվ այնուհանդերձ, ասում են, որ նախկինում «զմիմյանս» ինչ-ինչ պրոբլեմներ եք ունեցել:
-Չեմ կարծում, որ մարզում որևէ մարդ ինձ հետ կարող է պրոբլեմ ունենալ կամ ունեցել է: Չի կարող լինել նման բան երբեք, որովհետև մարդու իմ տեսակը պրոբլեմ չի ստեղծում, կոնֆլիկտ չի սիրում, բնականաբար, ինչ-ինչ հարցեր էլ չէին կարող լինել ո՛չ իր, ո՛չ էլ մեկ ուրիշի հետ:
-Ես, իհարկե, կարող եմ հիմա ընկնել փիլիսոփայության գիրկը և այդ գրկից Ձեզ արտաբերել, որ բացասման բացասումը, կարողությունը` «yметь конфликтовать»` զարգացման հիմքերի հիմքն է, բայց փիլիսոփայությունը քաղաքական կատեգորիա չէ, շարունակենք զրույցը պրագմատիկ «գետնին» վրա: Եվ այնուհանդերձ, պարոն Բագրատյան, ազդեցության այն լծակները, որ այսօր ունի Աշոտ Արսենյանը, և այնպես, ինչպես ինքն է տիրապետում, քաղաքագիտորեն ասած, մարզի «ներս ու դրսին», մարզում այլևս ոչ մեկը չունի:
-Արսենյան Աշոտին ճանաչում և ավելի շատ ընդունում են միայն Ջերմուկ քաղաքում, որը, ի դեպ, ամենափոքրիկ քաղաքն է մարզում:
-Բայց որը զարգացման ահավոր լուրջ հեռանկարներ ունի, ունի ընդերք, որով իր օրերում պետք է պահվեր Հայաստանը, իսկ այդ ընդերքի «խոզյաինը» հենց Ձեր և մեր իմացած Աշոտ Արսենյանն է: Գումարած, որ Ջերմուկի նկատմամբ հատուկ սեր ունի գործող նախագահը (ես էլ շատ ուժեղ ու մեծ սեր ունեմ Ջերմուկի հանդեպ ու ահավոր ցավում եմ` սեփական գործարանների ու հյուրանոցների համար Արսենյանի կտրած ծառերի, մանավանդ արծաթափայլ եղևնիների համար), ու որ սրան էլ գումարում ենք այն հանգամանքը, որ Աշոտ Արսենյանը «особо приближенный к императору»...
-Ջերմուկի հեռանկարը չգիտեմ, բայց որ Ջերմուկը 3 հազար 5 հարյուր ընտրող ունի, դա հաստատ է: Իսկ Վայոց ձորի մարզը, ընդհանուր առմամբ, 40 հազար ընտրող ունի:
-Ա՜խ, ահա ուր եք Դուք տանում, ԲՀԿ մարզպետդ. ՀՀԿ-ն էդ առումով լիքը մտածելու բան ունի, փաստորեն:
-Դառնամ խնդրին: Հիմա Դուք պատկերացրեք ազդեցության հնարավորությունները: Ցանկացած թվաբանություն Ձեզ ցույց կտա, թե ում հնարավորություններն ինչպիսին են մարզում:
-Է՜, պարոն Բագրատյան, միևնույն է, Դուք ինֆորմացիային չեք տիրապետում. վաղուց անտի և մանավանդ 21-րդ կիբեր դարում, արմագեդոնն ընդերքի տակ է ընթանում. ընդերքային պաշարների և ռեսուրսներ համար, իսկ Ջերմուկը, ինչպես ասացինք, հզոր ռեսուրսային կենտրոն է: Էլ չենք ասում` սպասվող տուրիստական ու «այլական» (կազինոները հանում ենք, օտարալեզու դպրոցը պահում) սպասումների մասին:
-Մենք, կարծես, խառնում ենք տնտեսությունը քաղաքականության հետ: Մեր դեպքում այդպես չէ:
-Պարոն Բագրատյան, այս հին ու բարի արևի տակ չկա ոլորտ, քան տնտեսությունն է, որն այնքան ու այնպես քաղաքականացված լինի:
-Ո՛չ, մեր դեպքում այդպես չէ: Մարզում չկա մեկը, որը կարողանա պետական կառավարման համակարգից բարձր լինել: Բացառված են նման անձերը, որովհետև օրենքով է դա արգելվում, և եթե որևէ մեկը ցանկանա նման ցատկ անել, մենք անմիջապես կհակազդենք:
-Ճիշտն ասած, մեր ողջ զրույցի ընթացքում թվում էր, թե պետք է ասեիք, որ շատ լավ հարաբերությունների մեջ եք Արսենյանի հետ, որ ոչ մի խնդիր էլ չկա, ծածկեիք-գնար, բայց խիստ գրագետ, նպատակային, նաև դիվանագիտորեն շեշտում եք ճիշտ հակառակը: Լավ, եթե անկեղծ` ի՞նչն է պատճառը, որ դուք այդպե՜ս լարված եք միմյանց հետ:
-Ներողություն, Դուք ո՞ր լրատվամիջոցից եք:
-«Իրատես de facto»:
-Տեսեք, օրինակ, հիմա ես Ձեզ հարցնեմ` Դուք ի՞նչ հարաբերություններ ունեք «Հայաստանի Հանրապետություն» թերթի խմբագրի հետ:
-Փայլո՜ւն: Ի դեպ, և՛ ես, և՛ նա այդ թերթի հիմնադիրներից ենք:
-Լավ, ի՞նչ հարաբերություն ունեք «Հայկական ժամանակ» թերթի խմբագրի հետ:
-Իրենք բոլորն իմ ընկերներն են:
-Իսկ դո՞ւք եք առավել ուժեղ, թե՞ «Իրավունք» թերթը:
-Մե՛նք ենք ուժեղ: Մե՛նք: Հիմա բոլոր թերթերի համար պիտի հարցնե՞ք: Քիչ էր մնում մտածեի` հացս կտրում եք, բայց պարզվեց` վատ հարցազրույց վարող եք. հարցազրույցը «тонкое дело», պարոն Բագրատյան, ու Ձեր բոլոր պատասխաններից երևաց, որ ուզում եք հաղթահարել Արսենյանին։ Մի խոսքով, մարզում մի բան էն չի:
-Ձեր իրավունքն է, ինչպես ուզում եք, մտածեք:
«Արմագեդոնեց» Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆԸ

Մեկնաբանություններ