Շանթը` բանտում, տորթի՞ց են վախենում

Իրավապահները երեկ հերթական արջի ծառայությունը մատուցեցին իշխանություններին: Ազատության հրապարակում հավաքված մոտ հարյուր հոգին «Ցեղակրոն» կուսակցության առաջնորդ Շանթ Հարությունյանի ծննդյան օրն էին նշում` եռագույն տորթով, որի վրա գրված էր` Ազատություն Հայաստանի քաղբանտարկյալներին: Ոստիկանության գնդապետ Վալերի Օսիպյանը, ով իր մորթե գլխարկով հայտնվել էր հրապարակում (թե ասա` էդ մորթե գլխարկը դրել ես, եկել Ազատության հրապարակ, որ ի՞նչ անես), հավաքի մասնակիցներին արգելում էր տորթը սեղանի վրա թողնել: Ձեռքերով պահեք` ասել էր Օսիպյանը, կարծես ձեռքերով պահելուց տորթի մակագրությունը ցնդելու էր: Հետո էլ տարել-բերել էր, թե` հավաքը արտոնված չէ:

Վալերի Օսիպյանն այն ոստիկաններից է, ովքեր 2008 մարտի 1-ից մինչև հիմա ցուցարար են հալածում, ցուցարար են քշում հրապարակներից, հաճախ սպառնում են ակտիվ քաղաքացիներին, հաճախ նաև մահակ են գործածել-գործածում: Ով-ով, Բայց Օսիպյանը լավ գիտե օրենքները և որ Հավաքների ազատության մասին ՀՀ օրենքով մինչև 100 հոգին չգերազանցող հավաքի դեպքում իրազեկում ներկայացնելը պարտադիր չէ: Ազատության հրապարակում երեկ մասնակիցների թիվը չի գերազանցել 100-ի սահմանը և ուրեմն ոստիկանի պահանջը անօրինական է եղել: Սա հարցի մի կողմն է: Մյուս կողմից`ապշել կարելի է իրավապահների ջանքերից առ ոչինչ: Շանթ Հարությունյանը ու ևս ՀՀ 14 քաղաքացիներ անցած տարվա նոյեմբերի 5-ի դեպքերով ազատազրկված են: Նշենք, ի դեպ, որ այս 15 հոգուն ԱՄՆ-ում գործող «Human Rights Defense» իրավապաշտպան կազմակերպությունը վերջերս քաղաբանտարկյալ ճանաչեց: Նրանց քաղբանտարկյալ են ճանաչել և Հայաստանի մի շարք իրավապաշտպաններ: Հիմա` Շանթը բանտում է, իսկ երեկ Ազատության հրապարակում է եղել նրա ծննդյան օրվա տորթը: Ընդամենը: Այդ տորթը Շանթը նույնիսկ չի տեսել, ավելին` նրա պատվիրման գործով Շանթը չի զբաղվել, անգամ ծննդյան օրը պայքարի հրապարակում նշելը նրա մտահղացումը չի եղել: Այսինքն, մարդը` բանտում, ծնունդը` Ազատության հրապարակում, ու այդ ծնունդից վախեցողներ կան, հա՞: Սա աբսուրդ է: Ոստիկանությունը հասել է այնտեղ, որ իր անտրամաբանական ու անօրինական պահվածքով իշխանությանն ընդամենը արջի ծառայություն է մատուցում: Ոչ ավելին: Ակտիվ-անկախ-գիտակից քաղաքացիները վերջին տարիներին այնքան բան են տեսել, որ կարելի է ասել` նրանց «վախը չափած է»: Նրանց վրա չեն ազդում ոստիկանական տարատեսակ հաթաթաները: Ուրիշ բան պետք է մտածել, եթե ոստիկանությունն իսկապես ցանկանում է շահել քաղաքացիների վստահությունը:

Կարինե ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Հե՜յ, հեղափոխություն, ո՞ւր մնացիր
• Հանրահավա՞ք եք ուզում, ինքնե՛րդ էլ արեք
• Եռյակում միմյանց հետ հայտարարություններո՞վ են խոսում
• Գյումրու ռուսական ռազմակայանը նախընտրելի ԶԼՄ-ներ ունի՞
• Սխալ տնտեսական քաղաքականությունը հարվածում է սպառողի գրպանին
• «Ժառանգության» հետ մի բան այն չէ
• Օրենքները լավն են, երբ գործում են
• «Ժառանգությունն» ինքն է իրեն դուրս դրել ընդդիմադիր դաշտից
• Ո՞վ պետք է փոխհատուցի գյուղացու կրած վնասի համար
• Դեղերի գները, այնուամենայնիվ, կբարձրանան
• Լիդինգթոն. «Հայ-թուրքական արձանագրությունները պետք է կատարվեն առանց հետաձգման»
• Ծառուկյանն ավելի քան կոմպրոմիսային է
• ԲՀԿ-ի «վազքը» ավելի կարճ կլինի, քան ենթադրվում էր
• Նոր ընդդիմություն կձևավորվի՝ ընդդեմ իշխանության և ոչիշխանականների
• Իշխանափոխությունից հետո «լավ» ընկերները կմնա՞ն համակարգում
• Հոկտեմբերի 27-ի բեռն ու Հայաստանի ապագան
• Գագիկ Ծառուկյանը ներողություն կխնդրի՞
• Ի՞նչ կա Ծառուկյանի մտքին
• Երբ որդեկորույս մայրերին քաշքում են ինչպես խուլիգանների
• Երբ հասցեատերն ավելի կարևոր է, քան հարցն ինքնին

Մեկնաբանություններ