«Ցավոք, մեզ` առաջին KBH-շչիկներիս, շուտ մոռացան»

2009-ին լրացավ «Միացրեք 13-րդ ալիքը» զվարճալի հաղորդաշարի ստեղծման 40-ամյակը, որը հեռուստատեսային պատմության մեջ կարևորագույն իրադարձություն էր: Ընթերցողի սեղանին դրվեց նաև հաղորդման գլխավոր մասնակցի` ԳԱՐԻԿ ՂԱԶԱՐՅԱՆԻ համանուն գիրքը:
60-ականներին Միությունում տարածվել էր ուրախ և սրամիտ խաղ` «ՈՒրախների և հնարամիտների ակումբը» (KBH): Կազմակերպիչը երիտասարդ դասախոս Նորա Ղուկասյանն էր, հերոսները Վ. Բրյուսովի անվան ինստիտուտի ուսանողներն էին: Կարճ ժամանակում KBH-ի համբավը դուրս է գալիս ինստիտուտից և տարածվում քաղաքով մեկ: Լուրը հասնում է հեռուստատեսություն, և համատեղ աշխատանքի արդյունքում ստեղծվում է «Միացրեք 13-րդ ալիքը» զվարճալի հաղորդումը: Այդ հաղորդումից հետո հեռուստատեսային երգիծանքը տարածվում ու դառնում է երգիծական ծրագրերի հիմնական ձևը:
Մեր օրերում, երբ գռեհկաբանությունը, դատարկախոսությունը, անգամ ապազգային բարբաջանքները ներկայացվում են իբրև հումոր, «13-րդ ալիքի Գարիկը» իր գրքով հիշեցնում է ոչ վաղ անցյալի «ՈՒրախների և հնարամիտների ակումբի» արդարացված հաջողությունները, նրանց մուտքը հեռուստատեսություն, ձեռքբերումները երկրի սահմաններից դուրս: Հեռուստատեսության պահանջարկ-առաջարկ, վարկանիշային սանդղակ վանկարկողներին հիշեցնում է, որ ինչ-որ ժամանակ, երբ հեռուստատեսային ալիքները կարելի էր մատների վրա հաշվել, հաղորդումներն անհաշիվ չէին, երկիրն էլ ազատ-անկախ չէր, հեռուստադիտողը նայելու բան ուներ, ուներ իր սիրած ժամը, սիրած հաղորդումները: Փակվող-բացվող մերօրյա հումորային ծրագրերին և ակումբներին գուցե պակասում է հենց այս դպրոցը: Նոր սերունդը մերժեց հինն ու ավանդականը, փոխարենը ոչինչ չբերելով: «Ցավոք, մեզ` առաջին KBH-շչիկներիս, շուտ մոռացան, հետագայում մեզնից ոչ մեկին KBH-ների մրցումների ժյուրիի անդամ նույնիսկ չհրավիրեցին»,- նշվում է գրքում, որտեղ հեղինակը պատմում է հեռուստատեսային այն գործիչների մասին, ովքեր ստեղծել են «Միացրեք 13-րդ ալիքը», հույս հայտնելով, որ նրանք, ովքեր տեսել են այդ ծրագիրը, կժպտան, կժպտան կարոտով ու սիրով: Անցյալի պատմություններով ու լուսանկարներով ամփոփված այս գիրքն էլի մեկ ժպիտ կորզելու փորձ է:
Այստեղ կարելի է տեսնել նաև ձեռագիր նամակներ. հեռուստադիտողը խնդրում է դարձյալ եթեր հեռարձակել «Միացրեք 13-րդ ալիքը» հաղորդումը: Մեր օրերում ձեռագիր նամակներին փոխարինում է արագ, մեծածավալ ինֆորմացիոն դաշտը, ուր կարելի է հանդիպել «Հեռուստաեթերի մաքրման պահանջների», առայժմ` անօգուտ:
Գարիկ Ղազարյանը երկար տարիներ աշխատել է հեռուստատեսությունում, ռադիոյում, պատրաստել է հեղինակային ծրագրեր («Երգիծանք և հումոր», «Եթեր 40», «Կադրում և կադրից դուրս», «Նախաբեմ», «Օթյակ»), խաղացել է թատրոնում, հեռուստաներկայացումներում: Դասավանդել է «Անանիա Շիրակացի» ճեմարանում, այդ ուսումնական հաստատության թատերական ստուդիայի հիմնադիր-ղեկավարն է: Թատրոնը սիրել է մանկուց, ստեղծել է «պատշգամբային թատրոն»: Չնայած հարուստ կենսագրությանը, նրան ավելի շատ հիշում են որպես «13-րդ ալիքի Գարիկ»: Փողոցում, տրանսպորտում, խանութում հաճախ է լսում իր հաղորդման ռեպլիկները. «Ցտեսություն, բնություն», «Բարև, Գուրգեն», «Արևածաղկի սերմ, այսինքն` սեմուշկա», «Թփերի մեջ պատահական դաշնամուր կա»:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ