Երեկ Լոռվա կողմերում մի տեղացուց ճանապարհ ենք հարցնում, ասում ա. «Ձախ կողմով կգնաք, աջը վատն ա, ըտեղով փեդ գողացողներն են գնում»։ Ասում ենք՝ ինչի մինչև հիմա փեդ գողացող կա՞, ասում ա. «Այ ախպե՜ր, հայը անտառը տենա ու չգողանա՞...»...

Դավադրության շնորհիվ Հայաստանի վարչապետի պաշտոնը ստանձնած անձն ու իր շրջապատը, կորցրել են նորություններ «սարքելու» և հանրության ուշադրության կենտրոնում գտնվելու ունակությունը։

Վերջին օրերին Ադրբեջանում երկու աղմկահարույց ձերբակալություն է տեղի ունեցել:

«Տելեգրամի» մեդալն ունի երկու կողմ։ Մի կողմում այն իսկապես ազատ խոսքի վերջին հարթակն է, իսկ մյուս կողմում՝ բռնության տարածման, թմրանյութերի վաճառքի ագրեգատորի և տարբեր տեսակի խաբեությունների հարթակի վերածվելն է։

90-ականների Ազգային -ազատագրական պայքարի ռազմական փուլը հայ ազգն անցավ բարեհաջող, դիվանագիտականը՝ վատ, ներհանրային դաշնության փուլում, որն ամենակարևորն էր, պարտվեց ու կորցրեց առաջին և երկրորդ փուլերում ձեռքբերածները:

Վերջին օրերին Հայաստանի շրջաններում մի ուրվական է շրջում: Դա քոսոտ խոսքի ուրվականն է, մարդամեկը, ով հանրապետական կուսակցության ղեկավարից ստացավ ՀՀ իշխանական աթոռները և իր կիսագրագետ, ոչնչի փորձ և գիտելիք չունեցող թիմով հայտնվեց պետական կառավարման ղեկին:

Միքայելը դեռ 2018 թվականի համաժողովրդական ռեալիթի շոուն անվանում է ՝ համաժողովրդական հեղափոխություն:

Արմեն Սարգսյանը նախագահ էր դարձել սահմանադրության խախտմամբ: Պառլամենտի կողմից նրան նախագահ նշանակելուն նախորդող վերջին վեց տարիների ընթացքում եղել էր նաև այլ պետության քաղաքացի: Նրա կողմից ստորագրած բոլոր հրամանագրերը, ներառյալ կառավարության անդամների՝ պաշտոնների նշանակման վերաբերյալ ապօրինի են:

2024 թ. մարտին Հարավային Կովկասի և Վրաստանում ճգնաժամի հարցերով ԵՄ հատուկ ներկայացուցիչ Տոյվո Կլաարը, խոսելով Հարավային Կովկասում խաղաղության հաստատման մասին, նշել էր. «Բացի ԵՄ ներգրավվածությունից՝ մենք սպասում ենք նաև Թուրքիայի՝ նրա տարածաշրջանային առաջնորդության ներգրավմանը։ Անկարան կարող է ուժեղ ազդեցություն ունենալ տարածաշրջանի հաղորդակցուղիների բացման և տարածաշրջանում իր գերակա ուժի դերը հաստատելու համար»։

Էլիտաների ճգնաժամի մասին է վկայում նաև ու հատկապես այն, երբ իրենց հաշվին միլիոններ ունեցող մարդիկ քաղաքական պասիվության համար մուննաթ են գալիս նրանց վրա, ովքեր ամբողջ օրը ստիպված են աշխատել ընտանիք պահելու համար, իսկ շարժումների գեներացրած բողոքի ակցիաներին մասնակցելու պատճառով ստիպված են աշխատանք փոխել: