Ամենևին զարմանալ պետք չէ։ Քանզի, հենց այդպես՝ քայլ առ քայլ, դեռևս 1930-40-ական թվականներից սկսած, հայ մասնագետները շաղախված լինելով սովետական ազգամիջյան հայրենապաշտությամբ, գիտակցված կամ անգիտակցաբար աջակցել են Ադրբեջանին ստեղծելու իր կեղծ պատմությունն ու մշակույթը։
Օրինակները չափից ավելի շատ են։
Օրինակ, ադրբեջանական կեղծարարության, Աղվանքի պատմության ադրբեջանականացման առաջամարտիկներից մեկի՝ Զիա Բունիաթովի աշակերտուհի Ֆարիդա Մամեդովայի, դոկտորական թեզի (Աղվանքի պատմության) ղեկավարը արմատներով արցախցի, արևելագետ Կարեն Յուզբաշյանն էր։ Եվ այդ թեզը 1971 թ․ պաշտպանվել է հենց Երևանում։
Եվ այդպես կարելի է էլի օրինակներ թվարկել։
Այնպես որ մեր պատմության և մշակույթի հարցերի խեղաթյուրումների արմատների մի մասը հենց մեր մեջ պետք է փնտրենք:
Միով բանիվ:
Արգամ ԱՅՎԱԶՅԱՆ
Հ.Գ.
Ադրբեջանի պատմության թանգարանը քարեդարյան ցուցամուշներ է խնդրել Հայաստանի պատմության թանգարանից:
Հղումը` այստեղ։