-
14.02.2024|
19:30
Մամռոտ պատմություն է,
մամռոտ ժայռածոց,
մամռահոտ կիրճեր են,
մամռոտած ձորեր․․․
(Քերծերը պահել են
արձագանքները
իմ ապուպապերի սրի զարկերի):
-
14.02.2024|
13:11
1920 թ հունվարի 6-ին`լուսաբացին, մոսինի համազարկով տրվում է գրոհի հրամանը և հայկական մարտական խմբերը գրոհում են Մարկազի բարձրունքում (Տանձավեր գյուղի մերձակայք) և ապա նաև գյուղերում ամրացած թուրք զինյալների դիրքերին վրա։ Իր հուշերում Յապոնը գրում է.«...քաշեցի մաուզերս ու առաջ ընկա։
-
14.02.2024|
09:11
«Արտաշեսի ժամանակ մեր հայոց աշխարհում անմշակ հող չէր մնացել` ո՛չ լեռնային և ո՛չ դաշտային, այնքան էր շենացել երկիրը»,- գրում է Պատմահայր Մովսես Խորենացին:
-
13.02.2024|
19:54
Մենք անցնում ենք ժամանակը
լեթարգիական մեծ քնի,
մեզ ցնցել է տառապանքը,
թաղել մեր մեջ կենդանի...
-
13.02.2024|
10:30
Ես վտարանդի եղա իմ երկրում -
վտարակ ինչպես, բոմժ ու փախստակ,
ինձ հալածեցին ոսոխն արնախում
եւ իշխանապարտ գյադեք անառակ:
-
12.02.2024|
20:59
Միջինասիական յայլեքից Հայկական լեռնաշխարհ հորդած անդեմ ու պատմազուրկ քոչվոր ցեղը որքան պետք է ողորմելի, տգետ ու մեզանից «աբիժնիկ» լինի, որ պատմագրությունը պետական մակարդակով ֆալսիֆիկացնի ու որպես դիրքորոշում հայտնի, թե հայերն առաջին անգամ ներկայիս Հայաստանի և հարակից տարածքներում հայտնվել են 1828 թվականից:
-
12.02.2024|
14:51
Հին ժողովրդական խոսք կա. «Դավաճանությունը շատերը սիրեցին, դավաճաններին՝ ոչ ոք»։ Պատմությունից շատ դեպքեր են հայտնի (հայերին հատուկ վարք չէ, ինչպես կարծում են որոշ մարդիկ, այլ անլիարժեքությամբ տառապող մարդու վարք):
-
12.02.2024|
13:31
Սիրտն իմ լքած օրերում մթար՝
Հայրենիքիս հետ հեռացար անդարձ,
Հայրենիքիս պես դու էլ խորթացար՝
գալիք օրերս դարձնելով խավար...
-
12.02.2024|
11:50
Պրկված ճիրան ես
ու ժանիք ես բաց,
կողս խրված հայրենիք.
հասել ես կոկորդիս արդեն,
բա՛ց թող` ես գնամ:
-
11.02.2024|
21:15
Այսօր Ալեքսանդր Գրիբոյեդովի` հայ ժողովրդի մեծ բարեկամի մահվան տարելիցն է: