Հունիսի 20-ին Թբիլիսիում ծայրահեղական անձանց և, այսպես կոչված, քաղաքացիական հասարակության ներկայացուցիչների կողմից շատ արագ կազմակերպված (կարծես նախապես գիտեին ինչ է լինելու և նախապատրաստվել էին) հակառուսական և հակակառավարական ուղղվածության բողոքի զանգվածային միջոցառումները, ինչպես արդեն հայտնի է, արագորեն վերածվել են զանգվածային անկարգությունների։

Անցյալ տարի ես ուշադրություն դարձրի այն բանին, որ բարոյազրկությունը չի վերացել Հայաստանում, չնայած իշխանությունը փոխվել է։ Ցավոք, մի տարի հետո էլ ստիպված եմ նշելու, որ մեր առօրյա կյանքի բարոյազրկությունն ավելի քիչ չէ «հեղափոխականների» օրոք, քան եղել է բոլոր նախկին իշխանությունների ժամանակ։

ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը հերթական անգամ կալանավորվելուց առաջ տված հարցազրույցում, բազմաթիվ հիթային թեմաներից բացի, անընդհատ շեշտադրում էր այն գաղափարը, որ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը կամ նոր իշխանությունները Լևոն Տեր-Պետրոսյանի ժառանգորդներն են։ Ամբողջ հարցազրույցի ընթացքում դժվար էր չնկատել այն առանցքը, որի շուրջ պտտվում էր Քոչարյանը՝ այսօրվա իշխանության թիկունքում իրականում կանգնած է ՀՀ առաջին նախագահն իր հին թիմով։

Արթնացա վաղ առավոտյան ու հասկացա՝ կորցրել եմ աղքատությունը գլխիս մեջ, և, ուրեմն՝ հարուստ եմ: ՈՒ քանի որ հարուստ եմ, կգնամ զբոսաշրջային գործակալություն ու Իսպանիա-Իտալիա երկշաբաթյա տուր կպատվիրեմ, հետո ինչ 1645 եվրո է՝ հարուստ եմ, գլխումս այլևս աղքատություն չկա:

ՌԴ Պետդումայի միջազգային հարցերով հանձնաժողովի նախագահ Լեոնիդ Սլուցկին չընտրվեց ԵԽԽՎ փոխնախագահ՝ ձայները չհերիքեցին: Հիմա ԵԽԽՎ-ն քվեարկության երկրորդ փուլում է: ԵԽԽՎ կանոնակարգով՝ ՌԴ-ին փոխնախագահի աթոռը երաշխավորված է:

G20-ի սամիթում, որտեղ հավաքվելու են պետությունների ղեկավարները, ակտիվանում է նաև երկկողմ դիվանագիտությունը: Առավել մեծ ուշադրոթյուն է սևեռվելու ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփի ու ՉԺՀ նախագահ Սի Ձինպինի հանդիպմանը: Դա նրանց հինգերորդ հանդիպումն է, վերջինը Արգենտինայում էր՝ 2018-ի դեկտեմբերին, դարձյալ G20-ի շրջանակներում: Ի տարբերություն նախորդ բանակցությունների՝ առաջիկա հանդիպումը անցնելու է լարվածության մթնոլորտում:

Երկուշաբթի այդ կազմակերպությունը կարող է նորից բացել դռները Ռուսաստանի առաջ, որի դեմ պատժամիջոցներ էին սահմանվել 2014-ից՝ Ուկրաինայի նկատմամբ ագրեսիվ քաղաքականության պատճառով՝ գրում է Բենուա Վիտկինը Le Monde-ում:

2019 թ. հունիսի առաջին օրերից Հայաստանի և Արցախի հասարակության առանց բացառության բոլոր խավերն ապշած էին այն ատելության մակարդակից, որն Արցախի իշխանությունների հասցեին իր հայտնի մեղադրանքներում հնչեցնում էր Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը։

Ոչ ոք չէր կանխատեսում, որ համաժամանակյա Հայաստանի երկու հարևանների դեպքում այսպիսի իրադարձություններ կզարգանան: Իրանի հետ՝ այո, Վրաստանը մեկեն բռնկվեց՝ ստեղծելով տարածաշրջանում վտանգավոր իրավիճակ:

Ես շնորհավորում եմ մրցակցիս և հաջողություն եմ մաղթում: Այս ընտրությունները ևս մեկ անգամ վկայեցին, որ ժողովրդավարությունը մեր երկրում անկասկած է: Մաղթում եմ, որ Իմամօղլուն ղեկավարի Ստամբուլը և բոլոր ջանքերը ներդնի քաղաքին ու բնակիչներին ծառայելու համար: