Շատերին է հայտնի 1960-ականների վերջին արված այս լուսանկարը, որտեղ պատկերված են խորհրդային անլեգալ հետախուզության լեգենդները։ Ձախից առաջինը Աշոտ Աբգարի Հակոբյանն է (նույն ինքը՝ Հովհաննես Սարաջյան, Եփրատ, Արտյոմ), մեջտեղինը՝ Կոնոն Տրոֆիմովիչ Մոլոդին (նույն ինքը՝ Գորդոն Լոնսդեյլ, Բեն), վերջինը՝ Վիլյամ Հենրիխովիչ Ֆիշերը (նույն ինքը՝ Ռուդոլֆ Իվանովիչ Աբել, «Մարկ»)։

ՔՊ-ական ոչնչությունները ցանկանում են վերացնել մեր ինքնության հենասյուներից մեկը՝ Արարատ լեռան հայկականության գաղափարը։

Իմ ամենամեծ երազանքը Խրիմյան Հայրիկի նվիրական իղձերից մեկն իրագործելն էր` Վանի Աղթամար կղզում հիմնել կրթական և գիտական այնպիսի կենտրոն, ինչպիսին ժամանակին Մխիթարյանները հիմնադրեցին հեռավոր Սուրբ Ղազար կղզում։

Այս գլխագրով, առնվազն մի քանի գրառումներ ունեմ իմ Էջում` արված տարիներ առաջ:

Արիականության հայկական արմատները հիմնավորող կարևորագույն կռվանները մեր ոսկեղենիկ հայերենի լեզվաբանական բացատրություններն են։

2019 թ. հունվարի 29-ին մահացավ ՀԱՀԳԲ մարտիկ ՎԱՐՈՒԺԱՆ ԿԱՐԱՊԵՏՅԱՆԸ:

51 տարի առաջ այս օրը Գուրգեն Յանիկյանը նոր էջ բացեց հայ իրականության մեջ: Այդ էջի վրա բավականին փոշի է նստել, բայց այն չի փակվել...

Վիճակը, որում այսօր հայտնվել ենք, մեկի կամ մի քանիսի արածի արդյունք չէ: Սա արդյունք է այդ վիճակի ծանրությունը չգիտակցող ժողովրդի միամտության ասեմ, թե՞ միամիտ անտարբերության, որ իր համար հյուսել է ցանցաթակարդ և փոխանակ վերև, կողք կամ առաջ նայելով մտածի դրանից դուրս գալու ելքերի մասին, անընդհատ հետ ու ներքև է նայում և նորից հայտնվում անցյալի խորխորատում: Այն անցյալի, որտեղ լավը տեր ունի, իսկ վատը, ինչպես միշտ, անտեր է:

Որքան շատ են դատողություններ անում Աստվածաշնչյան թեմաներով, այնքան ավելի եմ համոզվում, որ մարդիկ այդ Գիրքը չեն կարդում:

Մենք պետք է հասկանանք նաև մի կարևոր բան. մեր ով լինելու և ինքնախարազանումների հետ կապված հարցերը այսքան սուր չէին դրվի, եթե թուրքի նման վայրագ հարևան չունենայինք։