Ադրբեջանի «խաղաղության օրակարգը» պատեհ պահին նոր ռազմական հարձակումն է։ ՀՀ իշխանությունների «խաղաղության օրակարգը», թղթի կտոր ստանալով, վերարտադրման հնարավորությունն է։ Բա ո՞րն է Հայաստանի իրական խաղաղության օրակարգը...

Ցանկացած բարդության պրոբլեմի անալիզի ժամանակ շատ կարևոր է անաչառության և օբյեկտիվության ապահովումը, որը պահանջում է իրադարձությունների մասնակցի կողմնակալ մոտեցման փոխարեն զինվել դրանց անկողմնակալ դիտորդի դերով...

Նիկոլ Փաշինյանի հռչակած՝ տարածաշրջանում խաղաղության դարաշրջան բացելը, խաղաղության խաչմերուկը, Ադրբեջանի հետ խաղաղության պայմանագրի կնքումը սուտ դուրս եկան։ Ադրբեջանը չհամաձայնեց նույնիսկ խաղաղության պայմանագրի կիսատ-պռատ, «կռտած» տարբերակին։ Իլհամ Ալիևը, հանձին Նիկոլ Փաշինյանի, ոսկե ձկնիկ է բռնել, որը բավարարում է նրա պահանջները, Իլհամն ինչո՞ւ պետք է ստորագրի խաղաղության պայմանագիր, իրեն սահմանափակի իրավական պարտավորությամբ։

Սպասում ենք, սպասում, ամբողջ կյանքում ինչ-որ բանի ենք սպասում, ու ամեն սպասում պսակվում ա հերթական հիասթափությամբ, ու ամեն սպասում ավարտվում ա նոր սպասումով։ Ձմեռը գալիս ա՝ գարնանն ենք սպասում, ամառը գալիս ա՝ աշնանն ենք սպասում։ Մի սպասումը դեռ չավարտած, նոր սպասում ենք սկսում սպասել։ Հազար տարի առաջ ենք ծնվել, բայց դեռ սպասում ենք, որ ծնվենք, մի ամբողջ կյանք ապրում ենք երկրի վրա, բայց դեռ սպասում ենք, որ սկսենք ապրել՝ ա՛յ, սրանից հետո վերջապես կսկսեմ ապրել, էս էլ անեմ ու կսկսեմ ապրել, իսկ ապրելու ժամանակը տենց էլ չի գալիս․․․

ՓՈՂԱՍԻՐՈՒԹՅՈՒՆ - առողջ բանականություն ունեցող ցանկացած մարդուն հարիր դրսևորում, որը նրան մղում է իր և իր ընտանիքի պատշաճ կենցաղավարման կազմակերպմանը, աշխարհիկ բարիքներից արժանավայել օգտվելուն և այլոց օգտակար լինելուն: Փողասիրությունը միջավայրի կողմից այնքան ժամանակ է ընկալվում որպես դրական դրսևորում, քանի դեռ ստորադասվում է անձի արժանապատվությանը, ազնվությանը, համեստությանն ու հումանիզմին:

«Մեր անվտանգության երաշխավորը կա՛մ մենք ենք, կա՛մ չկա երաշխավոր։ Բոլոր նրանց, ում անունն ուզում ենք դնել անվտանգության երաշխավոր, մենք իրենց համար մանրադրամ ենք։ Մեր հարցերը մենք պիտի լուծենք»,- երեկ ԱԺ-ում ասել է Նիկոլ Փաշինյանը:

ԵՊՀ-ում, ձերբազատվելով Միջազգային հարաբերությունների ֆակուլտետի որոշ աշխատակիցներից, որոշել են զբաղվել «Ասիախաղաղօվկիանոսյան տարածաշրջանային անվտանգությամբ», այլ կերպ ասած` հնարավոր ունկնդիրները հրավիրվում են ԵՊՀ, որպեսզի Պապուա-Նոր Գվինեայի, Կամբոջայի և Հոնոլուլու կղզու անվտանգության հիմնահարցերի վերաբերյալ «դասախոսություն» լսեն:

Իրանը հենց այնպես հայտարարություններ չի անում, հատկապես՝ մեկը մյուսի հետևից։ Պետք է նաև ուշադրություն դարձնել, թե Իրանից եկող հայտարարություններն ովքեր են անում, ինչ պաշտոնի մարդիկ, ինչ դիվանագետներ։ Այդ կերպ ևս Իրանը կոնկրետ ազդակ է տալիս։

Բոլորը տարածում են երրորդ դասարանի դասագրքում տեղ գտած խայտառակությունը։ Ե՞վ: Ի՞նչ ասեմ, դպրոց ուղարկեք ձեր երեխաներին, թող հնարավորինս խեղեն։

Իմ «Ետ արի» գրքում, չգիտեմ, որ պատմվածքում, որ էջում, որ տողում` գրել եմ, որ դատավորին դատում են այն բանի համար, որ արդար դատ է արել: