«Երևանը լավ գիտեմ իր փողոցներով, անկյուններով, բոլոր ժամերի տրամադրություններով» (ֆոտոշարք)

«Իրատես de facto»-ի հյուրը երիտասարդ լուսանկարիչ ՎԱՀԱԳՆ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆՆ է:

-Վահագն, լուսանկարներդ քիչ թե շատ հայտնի են, ի՞նչ ես կարծում, ձեռագիրդ հնարավո՞ր է արդեն տարբերել:
-Ձեռագիրը հղկվում է ժամանակի ընթացքում: Դա երկար ընթացք է, որի մի մասը, կարծում եմ, արդեն անցել եմ:
-Ասում են` նկարիչն ինքն իրեն է նկարում, իսկ լուսանկարի՞չը:
-Լուսանկարի լույսից շատ բան է կախված. լույսի ու ստվերի համամասնությունը այդ պահի իմ տրամադրությունն է, հետևաբար` ես եմ: Լուսանկարում իմ պատկերը չէ, բայց լուսանկարը պատկերում է` ինչպիսին եմ ես:
-Ինքդ քեզ նկարո՞ւմ ես` ոչ անուղղակի իմաստով:
-Այո, միայնակ ինքնանկարներ էլ ունեմ, ընկերներիս հետ էլ, հատկապես երբ միայն ես եմ լուսանկարիչը կամ «հաղթում» է իմ տեսած կադրը:
-Նկարչական ձիրքն օգնո՞ւմ է անհամեմատ լավ լուսանկարներ ստեղծելուն: Նկարո՞ւմ ես:
-Շատ եմ մտածել, բայց դեռ չեմ փորձել: Գուցե մի օր, ո՞վ գիտի, սկսեմ նկարել:
-Լուսանկարները մի օր վերածվում են պատմության: Մտածե՞լ ես, որ օրվա ակնթարթները վաղը պատմելու են այսօրվա մասին` 21-դարի մարդու, Երևանի մասին, երևանցիների:
-Ինձ ամենից շատ դուր է գալիս լուսանկարչության վավերագրականությունը: Լուսանկարը հենց խոսող ակնթարթ է: Երևանը լավ գիտեմ իր փողոցներով, անկյուններով, բոլոր ժամերի տրամադրություններով: Սիրով եմ լուսանկարում Երևանը, երևանցիներին:
-ՈՒրիշ մասնագիտություն ունե՞ս:

-Ես լուսանկարիչ եմ, աշխատում եմ Երևանի քաղաքապետարանում. նաև օպերատոր եմ:
-Քաղաքի «նկարազարդումը» հավանո՞ւմ ես: Մեր քաղաքը գեղեցկանո՞ւմ է պատերին արված նկարներից ու «թարմացված» շենքերից:
-Սիրում եմ գունային խաղը, հատկապես հակադրությունը` հին պատերին գունավոր, «լայֆոտ», աշխույժ պատկերներ:
-Ավտովթարներ, ինքնասպանության և սպանության դեպքեր: Մարդիկ ինչո՞ւ են սիրում այդ տեսարանները: Ինքդ կանցնե՞ս այդ ժանրին:
-Գործի բերումով ժամանակին նկարել եմ: Մարդիկ թե՛ դրականից, թե՛ բացասականից ապրումներ են ունենում, միջինը մարդկանց չի ձգում, չի հետաքրքրում:
-Մեր օրերում ով ասես կարող է նկարել, այնուամենայնիվ, էլի արժևորվում է լուսանկարչական արվեստը:
-Հարցիդ մեջ պատասխանը կա: Ամեն լուսանկար արվեստ չէ:
-Ֆոտոշոփը բոլոր հարցերը լուծո՞ւմ է:
-Գրագետ արված ֆոտոշոփն ընդամենը գրագետ կադրի օգնականն է, բայց փրկությունը չէ, եթե կադրն ի սկզբանե չի հաջողվել:
-Ո՞վ է ուսուցիչդ:
-Լուսահոգի Ալբերտ Յավուրյանը: Նոր գիտելիքներս էլ Յավուրյանից սովորածից եմ «թորում»:
-Նկարները կարելի է վերաբեռնել որտեղից ասես, երբ օգտագործում են նկարներդ` թույլտվություն հարցնո՞ւմ են կամ գոնե նշում անունը:
-Ցավոք, հաճախ հենց մեր մասնագիտական` լրատվական ոլորտում, լուսանկարները համացանցից վերցնում-օգտագործում են առանց հեղինակին կամ աղբյուրին հղում անելու: Ոչ բոլոր լուսանկարների վրա եմ ստորագրում, բայց իրենք հո գիտե՞ն` ումից են վերցնում: Մի քիչ գողանալու նման են վերցնում: Սա ոչ միայն հարց է, որին պիտի պատասխանեմ, այլև հարց, որը պետք է բարձրացնել:

Ճեպազրույցը` Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆԻ

Ստորև ներկայացնում են լուսանկարներ՝ հեղինակի «Գիշերային Երևան» ֆոտոշարքից:

Լուսանկարներ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ