Ինչ մնում է Հայաստանի և Վրաստանի՝ Թուրքիային ներկայացրած վերջնագրին, ցավոք, այն զավեշտի վերածվեց։ Թուրքիայի այն ժամանակվա արտգործնախարար, հետագայում վարչապետ Սարաջիօղլուն բառացիորեն հետևյալ պատասխանը տվեց. «Մենք գիտենք, որ դա Հայաստանի տարածքն է և պատրաստ ենք սկսել հետքաշման գործընթացը: Սակայն մեզ անհասկանալի են Վրաստանի հավակնությունները: Լավ կլիներ, որ Խորհրդային Միությունում իրար հետ նախ լեզու գտնեին, նոր միայն բաժանեին դեռ չսպանված արջի մորթին»։

Խրիմյան Հայրիկի Նամակը անցյալից, որը պետք է կարդա յուրաքանչյուրը։

Կրթական համակարգի փլուզումը բազմանպատակ պրոցես է, որի հիմնական նպատակը հասարակության մեջքը կոտրելն է ու ժողովրդի դիմադրությունը հնարավորինս փոքրացնելը` այդպիսով հեշտացնելով նրանց կառավարումը։

Այսօր անհայրենիք իշխանությունները իրենց ազգադավ պարագլխի հետ միասին , իրենց իսկ կողմից ստեղծված ԱԳԼԿՃ-ի՝ այն է ԿԳՄՍ «կանտոռայի» միջոցով փորձում են փակել հերթական թատրոնը։ Թիրախում ԳՈՅ թատրոնն է։ Մշակույթի, գիտությա, կրթության, ազգայինի, իրական արժեքների և մնացյալ այլ ոլորտների սպանդը և հիթ շքերթը շարունակվում է ։ ԳՈՅ թատրոնը երեսուն և ավելի տարիների կենսագրություն ունի, կայացած թատերախումբ, ուրույն ձեռագիր, միայն իրեն հատուկ գեղագիտություն և թատերային ոճ:

Երեկ վերջապես ջերմ, ազգային արժեքներով պարուրված մթնոլորտում էի հայտնվել՝ ԵՊՀ իրավագիտության ֆակուլտետի մեր ուսանողի հրավերով ներկա էինք իր հայրիկի՝ սիրիահայ վաստակաշատ հայագետ, դոկտոր ՀԱԿՈԲ ՉՈԼԱՔՅԱՆԻ 75-ամյակի հանդիսությանը։

1945 թվականի ամռանը խորհրդային կառավարության ջանքերով բարձրացվեց Արևմտյան Հայաստանի երեք նահանգների վերադարձման խնդիրը։ Դրանք Թուրքիային էին անցել 1921 թվականի մարտին Մոսկվայում ստորագրված ռուս-թուրքական պայմանագրի հիման վրա։

Իրատեսի» հյուրը Ջիվանու անվան աշուղական դպրոցի հիմնադիր տնօրեն, Հանրային ռադիոյի «Սայաթ-Նովա» աշուղական երգի վաստակավոր անսամբլի գեղարվեստական ղեկավար, Մայր Աթոռ Ս. Էջմիածնի «Սուրբ Սահակ, Սուրբ Մեսրոպ» շքանշանակիր, Կոմիտասի անվան կոնսերվատորիայի պրոֆեսոր, ՀՀ ժողովրդական արտիստ ԹՈՎՄԱՍ ՊՈՂՈՍՅԱՆՆ է:

Շիրակի մարզի Լուսաղբյուրի դպրոցի սաների ծնողներն այսօր (16 մարտի 2022 թ.), զանգահարել են խմբագրություն ու տեղեկացրել, որ իրենց համայնքի դպրոցի տնօրեն՝ Անահիտ Շահնազարյանը, ով Գյումրի քաղաքից է, ծնողական ժողով է հրավիրել 8-9-10-11 դասարանցիների ծնողների համար ու ցուցում տվել ընտրել իրենց թեկնածուին, ՔՊ-ական՝ Արման Սարիբեկյանին։

1969 թ-ին սովետական կինոէկրաններ բարձրաձավ ու այլևս մնաց սովետական դասական կինոյի վերին հորիզոնականներում Վլադիմիր Մոտիլի «Անապատի սպիտակ արևը» ֆիլմը։ Այս ֆիլմից հետո, Վերեշչագինի դերը մարմնավորած հանճարեղ Պավել Լուսպեկաևին կկնքեն որպես «самый русский таможенник»։