Ղարաբաղ պատերազմի համար ուղարկված սիրիացի վարձկանների հարազատները բաց նամակ են գրել Էրդողանին և Թուրքիայի մյուս ղեկավարներին:
Փախստականները դժգոհել են, որ իրենց երեխաները, եղբայրներն ու ամուսինները դաժանորեն խաբվել են ավազակախմբերի ղեկավարների կողմից՝ օգտվելով նրանց ընտանիքի ծանր վիճակից: Դաշտային հրամանատարները նրանց խոստացել են բարձր աշխատավարձեր և աշխատանք Ադրբեջանում, և արդյունքում նրանք նետվել են պատերազմի խառնարան, որի մեջ շատերն անհետ կորել են: