Երբ հայտնվում ես ալեկոծված ծովում, փորձում ես լողալ, փորձում ես ափ դուրս գալ, կարճ ասած՝ փրկվել։ Կռիվ ես տալիս փրկվելու համար, պայքարում ես գոյատևելու համար։
Եթե հանձնվես ծովի ալիքներին, նրանք իսկույն քեզ կուլ կտան՝ առանց հաշվի առնելու գիտելիքդ, դիրքդ, անգամ քաշդ:
Այդպես է աշխարհում ազգերի հետ։ Այն ազգերը, որոնք չեն պայքարել, կռիվ չեն տվել, որպես պետություն՝ կործանվել են, չնայած այն բանին, որ ժամանակին ունեցել են լավ դիրք, լավ քաշ, լավ միտք ու մտավորականություն։ Ամեն ինչն առաջ տանողը, պահողը ուժն է, կամքն է, պայքարն է: Մեր պայքարը պիտի լինի ամրոցաշինությունը, լույս տալը, վրեժ լուծելը։ Հենց սա է մեզ փրկելու, հենց սա է լինելու մեր պետականության շարունակականությունը:
Կարեն Հովհաննիսյան