Պրակտիկանտիս հատկացված 2-րդ դասարանում դասալսման էի: 2-րդի «Մայրենին» ձեռքովս շոշափեցի և աչքովս տեսա թերթվող եզրերին հարմարեցված Ադրբեջանի դրոշը: Եվ այդ գրքով շարունակում են մայրենի լեզու սովորեցնել:
Նման պատահականություն չի՛ լինում: Եվ սա՛ է հիմա մեր իրական երկրաշարժը, որի ցնցման ուժգնությունը մի փոքր ուշ կզգանք:
Ի դեպ, էլի եմ ասել այս մասին, բանաստեղծական խոսքում հնչող և վեհություն հաղորդող «մայրենի» փոխանունը` որպես դասագրքի անվանում, ծաղր է, որ ժամանակին դուրս է եկել Բլեյանի գանգատուփից և պաշտոնականացվել կրթակարգերով: Առարկայի անունը «Մայրենի լեզու» է, և պիտի վերականգնվի այն անհապաղ:
Դավիթ Գյուլզադյան