Գոյություն ունի մանկական վանդալիզմ հասկացություն, երբ խումբը հարձակվում է, ինչ-որ մի բան է անում: Դա ոչ թե նպատակ է, այլ էներգիան արտահայտելու մի ձև:
Ահարոն Ադիբեկյանը այս առթիվ մի դեպք հիշեց. «Մի անգամ Հայաստան եկած իմ օտարերկրացի ընկերը զարմացավ, երբ տեսավ գիշերվա ժամը մեկին ֆիլհարմոնիայի կանգառում կանգնած 14 տարեկան անչափահաս աղջկան` երթուղային տաքսու սպասելիս: Մարդիկ զարմանում են, որ մեզ մոտ, ուրիշ երկրների համեմատ, խուլիգանությունը, կողոպուտը բացառիկ դեպքեր են, որ այստեղ ապրելն ավելի ապահով է: «Մի՞թե այդ աղջիկը չի վախենում, որ իրեն կբռնաբարեն, եթե նա մեզ մոտ դուրս գար այս ժամին, միանշանակ կբռնաբարեին: Մանավանդ, որ մութ է, գիշեր է, կողքերն էլ թփեր կան»:
Տեսնես, պարոն Ադիբեկյանն ու իր օտարերկրաի ընկերն ի՞նչ իմացան, որ աղջիկը 14 տարեկան է: Ախր, գիշեր էր և մութ:
Հասմիկ ՄՈՎՍԻՍՅԱՆ