Սա վերջը չէ, այս ամենով չավարտվեց: Սա դեռ սկիզբն է: Վտանգները չեն չեզոքացվել, խնդիրները չեն լուծվել: Ընդհակառակը:

ԿԱՐԱՊԵՏ ՓՈԼԱՏՅԱՆ- Կը հրաժարիմ հայութենե: ԳՈՒՐԳԵՆ ՅԱՆԻԿՅԱՆ -Հպարտ եմ, որ հայ եմ: Այս երկուսն էլ արժանավոր հայեր էին, թունդ ազգայիններ: Սերնդակից էին, երկուսն էլ վաղ տարիքում տեսել էին իրենց ժողովրդի նախճիրը, հայրենազրկումը, ազգային-բարոյական նկարագրի այլասերումը:

Ինձ հարցնում են, թե ի՛նչ է լինելու հետո։ Ասեմ։

Մենք շրջեցինք հայոց պատմության վերջին էջը... Ոչի՛նչ պետք չէ ասել. իրատես եղեք ուղղակի, իրատե՛ս:

Տրապիզոն հասած ֆրանսական շոգենաւ մը կը նստիմ և Մարսիլիոյ գծով Բարիզ կը հասնիմ վերջապէս, յարմար ատենին Մանթաշեանի ծախքով կառուցուած նորաշէն եկեղեցւոյն օծումը պիտի կատարուէր, ճիշդ շաբաթ մը վերջ: Նպատակս էր` առանց մէկու մը գլուխը ցաւցնելու` մասնակցիլ օծման, ուրկէ ետք համոզուած էի թէ եկեղեցւոյ հոգաբարձութիւնը զիս վար կը դնէր, անոր համար` հակառակ վխտացող տիրացուներու… Այսպէս ալ եղաւ: Էգնայեան որ հոգաբարձութեան ատենապետն էր` համեստ ամսական մը առաջարկեց ինձ դպրապետութեան պաշտօնին համար. ստիպուած էի ընդունիլ, և հետս բերած փոքրիկ գումարէն քիչ քիչ ամսականներուս վրայ բարդելով սկսայ ապրիլ, միւս կողմէն ձեռնարկեցի վերջապէս տարիներով երազած ու փափաքած գործիս: Կ՛ուզէի անպատճառ Conservatoire մտնել… սակայն գրեթէ անյաղթելի դժուարութեանց առջև կը գտնէի ինքզինքս. ֆրանսերէն բառ մը իսկ չգիտէի, ոչ ալ գիտակցութիւն ունէի եւրպ. երաժշտութեան, մինչդեռ երաժշտանոցի մրցումներուն մասնացող մը ահագին պատրաստութիւն ունենալու է երաժշտութեան և երգելու արուեստին մէջ…

ՈՒրեմն, 1995թ հուլիսի 5-ին թիվ 2 ընտրատարածքային ընտրական հանձնաժողովի նախագահն էի: Այդ օրը Սահմանադրության հանրաքվեն էր և ԱԺ պատգամավորների ընտրություն:

Ներս մտավ Տիգրան Նալբանդյանը: Մեր երաժշտագետները հրավիրվել էին, որ իր երգը գրի առնեն: Նա այդ ժամանակ 70 տարեկան էր, գուցե նույնիսկ մի փոքր ավելի:

Հիմա հասկանում ե՞ք, թե ինչ է նշանակում «չվերահսկվող էմիգրացիա», և թե ինչու են նիկոլականները 2018-ին վավերացրել Մարաքեշի պակտը:

Քանի դեռ դուք՝ «էլիտաներ», ակտիվիստներ, չգիտեմ՝ վերլուծաբաններ, փորձագետներ, սովորական պատասխանատու ու մտածող քաղաքացիներ, չեք հանգել այն մտքին, որ թշնամին է կառավարում ՀՀ-ն, և այդ թշնամու անունը ՔՊ է ու նրա ղեկավար կազմ, դուք ձախողվելու եք:

Թերևս, գաղտնիք բացահայտած չեմ լինի, եթե արձանագրեմ, որ Նիկոլ Փաշինյանի կառավարման ժամանակ հանրային գիտակցության վրա ազդեցության համար մշակվել է ընթացակարգային միֆերի շարք, որը հաջողությամբ աշխատել է վերջին 5 տարիների ընթացքում։