Ալիևը Ստեփանակերտում է ադրբեջանական դրոշ բարձրացնում։ Ի պատասխան՝ հայությունը սոցիալական ցանցերում Արցախի դրոշն է տեղադրում։

Չարության ոգին ստեղծում է տարածքային պատերազմներ, կյանքի ու մահվան բուրգերի վրա վերաձևում է նոր աշխարհակարգի քարտեզները, սահմանները, հզորի ու թույլի տեղատվություններով, այն դարձնելով իր առանցքի շուրջ առավել արագորեն պտտվող գլոբուս, գունազարդված նկարներով, ցամաքների և օվկիանոսների բաժանարարությամբ։ Ճշմարտության, արդարության միֆերն անգամ արդեն անզոր են գնահատել , մեկնաբանել նման կործանարար, հարափոփոխ, գլոբալիստական պարտադրված ընթացքը, աշխարհընկալումը, որը չունի մուտքի ու ելքի դռներ, ուր մոլախոտը հաղթում է ծաղկումին։ Ազգերը իրենց ճակատագրական կոդերի տերն են, յուրաքանչյուրը՝ իր լինելիության արդար պահանջներով։ Բայց փոքր ձկները օվկիանոսներում միշտ կուլ են գնում առավել մեծերին։ Նրանց գոյի, պայքարի խնդիրը արհեստածին է և անօգուտ։

Առաջին աշխարհամարտի արդյունքում գծվեցին մեր տարածաշրջանի՝ Մերձավոր Արևելքի ներկայիս վարչական սահմանները։

Տարբեր տեղաշարժեր վկայում են, որ Իսրայելը փորձելու է ընդդեմ Իրանի խաղարկել ադրբեջանական «քեյսը»: Առաջիկայում հավանաբար կտեսնենք զենքի ու ռազմամթերքի նոր տեղաշարժեր դեպի Ադրբեջան։

Հայաստանի ողնաշարը վտանգված է: Մինչ քաոսի ու պերմանենտ սթրեսի ենթարկված, պառակտված, այլայլված ու հիասթափված ժողովուրդը կքննարկի, թե Պուտինն ինչ ասաց, Բատյան ինչ հեգնեց, Էրդողանն ինչ ակնարկեց, Ռաիսին ինչ հուսադրեց, Իրանի Հեղափոխության պահապանների կորպուսի հրամանատարն ինչ պատրաստակամություն հայտնեց, Միշել-Մակրոն-Շոլց եռակոմբինացիան ինչ հավաստիացումներ տվեց և թե ԵԽԽՎ-ում մերոնք ինչպես Ադրբեջանի ներկայացուցչի «պորտը տեղը դրեցին»՝ ԱՄՆ Պետքարտուղար Էնթոնի Բլինքենը մի խումբ կոնգրեսմենների զգուշացրեց, որ առաջիկա շաբաթների ընթացքում Ադրբեջանի կողմից Հայաստանի հարավ ներխուժելու իրական վտանգ կա:

Ա՛յ իրանագետ, իսրայելագետ ու ընդհանրապես Մերձավոր Արևելագետ «մասնագետներ», չհոգնեցի՞ք 1979 թ. սկսած, փայտփորիկի ռիթմով նույն շաբլոն միտքը կրկնել՝ Իսրայելը կխփի Իրանին, կամ Իրանը՝ Իսրայելին:

Անկասկած է, որ բոլոր մարդիկ, անկախ իրենց կյանքի պայմաններից, ինչպես նաև կենդանական աշխարհի բոլոր ներկայացուցիչները ձգտում են իրենց գոյության հարատևմանը։

Պատերազմները ներկա աշխարհում երեք բանի համար են՝ 1. լոգիստիկա, 2. ստրատեգիական հումք, 3. բարձր տեխնոլոգիա:

Պաղեստինա-իսրայելական հակամարտությունն իր ուղիղ ազդեցությունն է գործում գազի շուկայի վրա: Մասնավորապես, արդեն ավելի քան 20%-ով կրճատվել է արդյունահանումը իսրայելական «Թամար» և «Լևիաթան» գազային հանքավայրերում: Արդյունքում նվազել է գազի արտահանումը Եգիպտոսի գազավերամշակման գործարաններ, որտեղից «երկնագույն վառելիքը» մատակարարվում է մի քանի ուղղություններով, հիմնականում՝ Եվրոպա:

«Իսրայելը չեղարկել է պատերազմի բոլոր կանոնները, ռազմական դատարաններ չեն լինի, իսրայելական զինվորները որևէ պատասխանատվություն չեն կրի»,- այսպես խոսեց Իսրայելի պաշտպանության նախարար Յոավ Գալանտը (Նիցշեի ականջը կանչի):