Վերջին 35 տարիներին ՀՀ-ից հեռացած ադրբեջանցիները մեծից փոքր 24/7 ձևաչափով վերարտադրողական սեքսո՞վ են զբաղվել

Փախստականների առաջին խմբերն Ադրբեջանից Հայաստան ժամանեցին դեռևս 1988-ին:

35 տարվա ընթացքում Հայաստանում երբևէ չի գեներացվել փախստականների հետ վերադարձի հանրային պահանջ:

Այսինքն` շուրջ 700 000 փախստական, որոնք Հայաստան էին ժամանել Բաքվից, Կիրովաբադից, Սումգայիթից և այլ խոշոր քաղաքներից երբևէ հետ վերադարձ հանրայնորեն չեն պահանջել: Վերջիններս հետ վերադարձի պահանջով չեն դիմել միջազգային կառույցներին, դատարաններին: Ըստ հանրամատչելի տեղեկությունների, պաշտոնական Երևանը նույնպես խնդիրը չի միջազգայնացրել:

Փոխարենը, պարզվում է, որ Հայաստանից Ադրբեջան տեղափոխված, անհամեմատ փոքրաթիվ քանակությամբ անձինք, պաշտոնական Բաքվի դրդմամբ 30-35 տարի շարունակ «երազել են» վերադառնալ Սիսիան, Վարդենիս, Կապան, նույնիսկ` Մասիս և Երևան: Ընդ որում, վերջիններիս թիվն «աճել է» երկրաչափական պրոգրեսիայով: Եթե հավատանք այդ թվին, ապա ստացվում է, որ նախկինում սիսիանցի, վարդենիսցի, մասիսցի ադրբեջանցիները վերջին 35 տարվա ընթացքում, մեծից փոքր 24/7 ձևաչափով վերարտադրողական սեքսով են զբաղվել: Այժմ նրանք Հայաստան վերադառնալու «մեծ ցանկություն» ունեն:

Ի տարբերություն, Հայաստանից Ադրբեջան վարադառնալու ցանկացող չկա:

Հեռու եմ այն մտքից, որ հայ փախստականը պետք է վերադառնա Բաքու կամ Սումգայիթ, սակայն կարծում եմ, որ վերադառնալու պահանջը պետք է ամենուրեք հնչի:

Նույնն Արցախի հարցում. մենք երբեք չենք վերադարձնի Արցախը, եթե չձևավորենք արցախցիների իրենց Հայրենիքում ապրելու ցանկության հանրային պահանջ և այն պարբերաբար չբարձրաձայնենք միջազգային ատյաններում:

Կարեն ՀԵՔԻՄՅԱՆ

Մեկնաբանություններ