Երկու օր առաջ Քենիայում հարկերի բարձրացման դեմ բողոքի ելած ցուցարարները ներխուժել էին պառլամենտի շենք: Ոստիկանները կրակ էին բացել, և մի քանի ցուցարար մահացել էր: Սա էր լինելու Հայաստանում, եթե ցուցարարները մտնեին ԱԺ շենք...

Մեծ հաշվով՝ խնդիրը հետևյալն է. մեր պոտենցիալ թշնամին մեր պետության սնանկացման պլանավորման ժամանակ շատ լավ հաշվարկել և խաղադրույք էր արել «ժողովրդի» մի մասի (իմ քյարը, իմ փայը, իմ խերը, իմ շահը, իմ տոկոսը, ինձ ձեռք տալը, ինձ տակը ինչա մնումը) բառիս վատ իմաստով «սուր առևտրապաշտ» բնույթի վրա: Բայց խնդիրը դա չէ, որ հաշվարկել է, և դա մասամբ աշխատում է: Խնդիրն այն է, որ այդ նարատիվը, Հայաստանի գոյութենական թշնամիների պատվերով, հենց Հայաստանում և Հայաստանի իշխանությունների ձեռամբ դառնում է իրականացման ենթակա պետական գաղափարախոսություն:

Չեմ հասկանում որոշ մարդկանց ուզածն ինչ է. նեղանձնական, պստլիկ ամբիցիաներով ու գաստրոնոմիական մթագնած ուղեղիկներով երկրի ու ազգի բախտ են ուզում վճռել...

Կուզենայինք ձեզ ուրախ լուր հաղորդել, բայց ծանր ժամանակներ են սպասվում: Մեր բոլորի գլխավերևում դամոկլյան սրի նման կախված է տարածաշրջանային մեծ պատերազմի, միգուցե նույնիսկ Երրորդ համաշխարհային պատերազմի սպառնալիքը:

Նոր աշխարհակարգի ձևավորումն իր առավել ցայտուն դրսևորումն է ստանում Մերձավոր Արևելքում, ինչը որոշակի մարտահրավերներ է պարունակում նաև Հայաստանի համար:

Սահմանազատում և սահմանագծում իրականացնելը պահանջում է ամիսների, եթե ոչ՝ տարիների մասնագիտական քրտնաջան աշխատանք։ Էդ ո՞նց է ստացվում, երբ ասում են՝ հնարավոր է մեկ ամսվա ընթացքում կնքել խաղաղության պայմանագիր, եթե Ադրբեջանը նոր խոչընդոտներ չհարուցի։

Սյունիքը Եվրոպան ու Ասիան կապող կարևորագույն օղակներից մեկն է: Բայց սա միակ պատճառը չէ, որ Սյունիքը այդքան կարևոր է: Պարզվում է 4506 քառ.կմ տարածք ունեցող Սյունիքը աշխարհի ամենահարուստ երկրամասերից մեկն է: Սյունիքն ավելի հարուստ է, քան Ադրբեջանը ու անգամ Պարսից ծոցի որոշ արաբական երկրներ: Սյունիքի հարստությունը Ռուսաստանի, Թուրքիայի, Իրանի և Ադրբեջանի տարեկան ռազմական բյուջեից շատ ավելին է:

Ամեն առավոտ շանս զբոսանքի եմ տանում ու առաջին բարև, բարի լույսն աղբամանների մեջ օրվա ապրուստը փնտրող տղամարդուն ենք տալիս: