Ե՛վ իշխանության գալու, և՛ այն պահելու հարցում այսօրվա կառավարության անփոխարինելի «օգնականը» սոցցանցերն են, մասնավորապես` Ֆեյսբուքը։ Կարելի է ասել, որ իշխանափոխությունը տեղի ունեցավ Ֆեյսբուքի միջոցով, որը մինչև հիմա շարունակում է Նիկոլ Փաշինյանի կառավարության ամենամեծ հենարանը լինել։ Սակայն եթե առաջին ամիսներին սոցցանցերում ոգևորության ալիքն անհավանական մեծ էր, հիմա ոչ միայն նվազել է, այլև աշխատում է Փաշինյանի դեմ։ Ընդդիմախոսները գնալով ավելանում են։ Ի վերջո, ֆեյսբուքյան հանրույթի տրամադրությունների ինչպիսի՞ փոփոխություններ են եղել, ի՞նչ միտումներ կան։ «Իրատեսի» հետ զրույցում բլոգեր, «Ռազմինֆո» կայքի համակարգող ԿԱՐԵՆ ՎՐԹԱՆԵՍՅԱՆԸ նախ նշեց, որ շատ դժվար է անձնական դիտարկումներով գնահատել տրամադրությունների փոփոխությունները, որովհետև սոցցանցի հատկություններից մեկն էլ այն է, որ ցույց է տալիս այն, ինչ մարդկանց ավելի հաճելի է։ «Հաճախ մենք չենք էլ հասկանում, թե ինչ է կատարվում։ Կոպիտ ասած, նայում է, թե որ նյութի վրա են երկար «կանգնում», հավանում, կիսվում, մեկնաբանում, ավտոմատ այդպիսի նյութեր է բերում։ Մարդու շուրջ ստեղծվում են փուչիկներ, բոլորի մոտ տպավորություն է, թե հենց իրենց տեսածն է օբյեկտիվ իրականությունը, այնինչ դա մեքենայի ստեղծած իրականությունն է»,- ընդգծեց Վրթանեսյանը, հավելելով, որ հնարավոր չէ վիրտուալ հատվածի տրամադրությունները ճշգրտորեն ուրվագծել, առավել ևս, երբ ո՛չ հարցումներ կան, ո՛չ վիճակագրություն։
Այսուհանդերձ, բլոգերին առաջարկեցինք սեփական վիճակագրությունն ու տպավորությունները ներկայացնել։ «Այսօր ավելի շատ մարդիկ չեն վախենում քննադատելուց Փաշինյանին, արդեն չեն վախենում ֆեյքերի միջոցով ստեղծվող մթնոլորտից, երբ ներկա իշխանության հասցեին ցանկացած ոչ հիացական խոսք հարձակման է արժանանում։ Կարծես մարդիկ սկսել են հաղթահարել այդ պատնեշը»,- նշեց մեր զրուցակիցը։ Մեկ անգամ չէ, որ մամուլը գրել է, թե այս իշխանությունը երկիրը ղեկավարում է սոցիալական ցանցերով, որոշումներ կայացնում Ֆեյսբուքի սեփական ֆեյքերի ստեղծած տրամադրություններով, այսինքն, իրենց համար ժողովուրդը ֆեյսբուքյան հանրույթն է։ Ըստ Վրթանեսյանի, սոցցանցային տիրույթն աշխարհի ժամանակակից բոլոր պոպուլիստների գործիքն է՝ Զելինսկուց մինչև Թրամփ, որոնք ձգտում են ուղիղ կապ հաստատել իրենց լսարանի հետ՝ խուսափելով միջնորդ լրատվամիջոցներից, որոնց մի մասը ոչ բարեհաճ վերաբերմունք ունի նրանց նկատմամբ։ «Սա աշխարհում ընդունված տենդենց է, բայց Ֆեյսբուքը դժվար թե որոշումներ կայացնելու համար օգտագործվի։ Այս գործիքն օգտագործվում է 4-րդ իշխանության ձայնը խլացնելու համար»,- ավելացրեց մեր զրուցակիցը։
Փաշինյանը և նրա իշխանության անդամներն այս կամ այն որոշում հիմնավորելու համար պարբերաբար նշում են, թե այդպես է ուզում ժողովուրդը։ Հիմա ո՞ր ժողովրդի մասին են նրանք խոսում՝ վիրտուալ հատվածի՞, որտեղ «ֆեյքերի» բազմություն կա, թե՞ այն մարդկանց, որոնք ցածր աշխատավարձով առավոտից երեկո աշխատում են ու անգամ Ֆեյսբուք մտնելու ժամանակ չունեն։ Կարեն Վրթանեսյանը փաստում է, որ իշխանությունն այս հարցում ևս պոպուլիզմ է դրսևորում, երբ այս կամ այն որոշում հիմնավորելու համար ժողովրդի անունն է տալիս։ «Այն պետական ինստիտուտները, որոնք միանձնյա իշխանության հավակնությունները կրճատելու գործառույթ ունեն, ժողովրդի անունից խոսելով փորձում են վերացնել։ Այսինքն, եթե սա ժողովուրդն է ուզում, մենք կգնանք օրենքի խախտման ճանապարհով։ Ընդ որում, ժողովրդի «ուզելն» էլ այդ պահին ինչպես հարմար է, այդպես էլ ներկայացվում է։ Օրինակ, այս մարդուն ժողովուրդը շատ է ուզում, որ բռնենք, իսկ «ուզելը» մեդիայի, քարոզչության, ատելության ալիքի միջոցով շատ հեշտ իրականանալի բան է»,- ասաց բլոգերը, հիշեցնելով, որ նույն բանը ժամանակին ժողովրդի անունից բոլշևիկներն էին անում՝ գործի դնելով բռնապետական ռեժիմը։ Դիտարկմանը, թե բռնապետություն նաև այս օրերի՞ն կա, մեր զրուցակիցը չցանկացավ քաղաքական մեկնաբանությունների դաշտ մտնել, բայց նաև արձանագրեց, թե ընդամենը մոտեցման տարբերություն կա։ «Չեն գնդակահարում, ժողովրդի թշնամու ընտանիքը չեն զրկում ընտրական իրավունքից, բայց ընդհանուր սկզբունքները, որոնցով այս իշխանությունն առաջնորդվում է, բոլշևիկյան մոտեցումներից շատ չեն տարբերվում»,- շեշտեց Կարեն Վրթանեսյանը։
Անդրադառնալով սոցցանցերում տիրող ատելության մթնոլորտին ու հայհոյախոսությանը` մեր զրուցակիցը փաստեց, որ մեծ թվով մարդիկ պետք է հավաքվեն և սկսեն բողոքել. «Չնայած այնպիսի տպավորություն է, որ հենց այդ տիպի բողոքները Ֆեյսբուքը հաճախ անտեսում է։ Մյուս տարբերակն էլ այն է, որ դա ֆինանսավորող մարդիկ (իսկ որ այդ ամենն անվճար չի արվում, միանշանակ է) դադարեցնեն ֆինանսավորել, սակայն նման միտում բացարձակ չի նկատվում։ Համենայն դեպս, չեմ նկատել, որ այդ «ֆեյքերի» ակտիվությունն ու ագրեսիան նվազում են»։
Ի վերջո, սոցիալական հարթակը իշխանության համար գործի՞ք է, թե՞ հասարակության համար չարիք։ Վրթանեսյանն ասաց, որ ժամանակակից մեդիան երկակի երևույթ է՝ և՛ միջավայր է, և՛ գործիք։ «Նայած ով ինչպես է օգտագործում։ ՈՒնի որոշ առանձնահատկություններ, օրինակ, բացասական տեղեկությունը սովորաբար ավելի շատ է տարածվում, քան դրականը։ Սա մեդիայի հատկություններից է, մարդիկ ավելի շատ խոսում են բացասական երևույթերի մասին»։ Մեր այն դիտարկմանն էլ` օրվա իշխանությունը ճի՞շտ է օգտագործում այս գործիքը, Կարեն Վրթանեսյանը դիվանագիտորեն պատասխանեց. «Այս իշխանությունը հօգուտ երկրի՞ է աշխատում, թե՞ ի վնաս։ Ժամանակի ընթացքում շատ բաներ կերևան»։
Զրույցը`
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ