Ինչքան ասեն Աստված չկա՛, ավելի եմ հավատում,
Թեև չկա ոչ մի վկա, բայց էլի եմ հավատում,
Տիեզերքը հյուսող հրաշքն այնքան է վեհ ու գաղտնի,
Այնքան անդուռ, որ աներկբա վշտով լի եմ հավատում...
2021 թ․ հունվարի 29-ին «Ազատություն» ռադիոկայանով տված հարցազրույցում դաշնակցություն կուսակցության ղեկավարներից մեկը հայտարարեց, որ 1920 թ․ դեկտեմբերի 2-ին Ալեքսանդրապոլում կնքված պայմանագիրը եղել է միայն զինադադարի պայմանագիր։
Կխնդրեի անպայման կարդալ, այժմեական է, շա՜տ։
Հիմա էլ Արևմուտքը մեզ դաշնակից է ձևանում, ըստ այդմ, առաջարկում եմ՝ վերհիշել պատմական այս դրվագը, որտեղ «բարեխիղճ» Արևմուտքը մեր պաշպանն ու դաշնակիցն էր և դրանից հետևություններ անել:
Զանգեզուրը Սովետական Հայաստանին միացնելուց հետո կառավարությունը հնարավորություն ստացավ ամբողջովին զբաղվել երկրի ժողովրդական տնտեսության վերականգնման, պետական և մշակութային շինարարության հարցերով:
Գիրքը` «Հայաստան 1918 թվական», տպագրության է երաշխավորել Հավաքական անվտանգության պայմանագրի կազմակերպության ինստիտուտի Հայաստանի ազգային ներկայացուցչության ռազմա-գիտական խորհուրդը։
Վտարանդի կառավարությունների ներկայացուցիչների գործունեությունը դարձել էր եվրոպական մամուլի քննարկման առարկա: Լրագրերի մի մասը, որը ներկայացնում էր Անտանտի տերությունների շահերը, ոգևորում էր նրանց բոլշևիկյան Ռուսաստանի դեմ մղվող պայքարում` խոստանալով օգնություն՝ դրա դիմաց որոշակի վարձատրություն ստանալու պայմանով:
1879 թ․ Թիֆլիսում ստեղծվել էր թատերական կոմիտե, որը պիտի հիմներ Հայ դրամատիկական ընկերությունը և որը պիտի դառնար արևելահայ, հետագայում խորհրդահայ թատրոնի «ծնողը»։