Շատ հաճելի է, երբ մտնում ես նիկոլի պամպերսների ֆբ էջերը, իբր ծաղրում են, իբր անլուրջ է ամեն ինչ…
Բայց պարզ երևում է, որ վախն է, վախը, քանզի իրենք իրենց բակում անգամ կայացած չեն եղել, ինչպես Նժդեհն է ասում. «Միշտ էլ, երբ քաղաքական իրերի դժբախտ բերումով օտարն է իշխել Հայաստանում, համարձակ գլուխ է բարձրացրել մեր ժողովրդի տականքը` ազգորեն հերձվածողը, հոգով ստրուկը, տկարը, սեղմ ասած` ազգային ինքնագիտակցության և ինքնահարգանքի զգացումից զուրկ ցանցառության տարրերը»:
Հիմա միակ անձրևանոցը գործող իշխանությունն է, իրենք ինչպես ԶՐՈ ծնվել են, ԶՐՈ էլ մնացել են:
Զրոն միայն այլ թվանշանի կողքին է ոչ դատարկություն:
Ազնիվ խոսք, խղճացի ձեզ:
Գևորգ Կարապետյան